toja_ok3

Przy narodzinach, na przykład.c;

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Hej piękna, pudrowy róż jest wspaniały

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Wszyscy od Patrysia uciekają haha? XDD
 
Siema xDD

Po co dłużej czekać?
Lecę dalej, wysyłając Wam kolejny wierszyk.
,,Gdzieś tam.''
Zaprosiłeś mnie tam - do siebie,
Zgodziłam się przyjść, by być blisko Ciebie.
Na początku wszystko było cudownie,
Jakby ktoś otworzył zaczarowaną gazownie.
Później zaczęło się złe dzieło,
Jakby całe szczęście się pod nami... ugięło.
Poczułam po czasie w sercu chłód ogromny,
Nie chodziło o Ciebie a o mnie,
Obyś tylko nie stał się bezdomny,
Tam w środku.
Wyssałam całą energię z Twego ciała,
A Ty ciągle widząc mnie krzyczysz 'Hej, Mała!'
Moja twarz się wtedy na krwisto zarumieniła,
Jakby historia się jeszcze nie skończyła.
Po czasie zobaczyłam Cię z inną,
Ale jestem sobie sama winną.
Różnie z Nami bywa w tym życiu,
Jedno jest tylko podobne,
Oboje żyjemy w ukryciu.
toja_ok?;3
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
 

Życie jest jak krzesło podczas szkolnej lekcji. Ten moment kiedy siedzimy pewni siebie, nic nas nie obchodzi - a nagle, jeb.
Niepostrzeżenie lądujemy na ziemi. Tak jest i w życiu. Jedni podrzucają nam kłody pod nogi,
a drudzy zbierają je, byśmy mogli spokojnie przejść dalej.
Życie jako wędrówka, jako motyw nieznanej podróży. Pesymiści wraz z realistami przed oczyma mają wizję, cel - śmierć.
Optymista zamykając oczy wyobrazi sobie moment, w którym spełnia się jego marzenie.
Egzystencja tego człowieka nie kończy się na wizji trumny, ale na mirażu wąskiej, polnej dróżki,
która wiedzie czasem pod górę, co jest równoznaczne z tym, że jest też i z górki. Jednak piesza przechadzka to nie
tylko żmudny spacer, podczas którego nasze nogi odmówią posłuszeństwa. Ta eskapada to piękno naszego ducha,
siły i mądrze podjętych decyzji. Każdy z nas myśli o przyszłości, o swoim losie, bycie - oczywiście pomijam
tu fakt ludzi żyjących tu i teraz, którym nigdy przez myśl nie przeszła wizja ich przyszłości, skupiam się
na większości - ja widzę swoje dotychczasowe predyspozycje. Że jestem w wymarzonej pracy,
mieszkanie jest zrobione po mojemu, a mąż utula nasze maleństwo. Nie wyobrażam sobie zakończenia
mojego istnienia, bez zrobienia rzeczy, które są dla mnie w danej chwili priorytetem. Mimo to wiem,
że z roku na rok, z dnia na dzień nasze obowiązki, zadania i wyznaczniki po prostu się zmieniają. 
"Gdy ktoś ocenia Twoją drogę, pożycz mu swoje buty."

Piękny cytat kiedyś przez kogoś wypowiedziany. Każdy z nas ma jakąś drogę do przejścia.
Niestety są osoby które mają o wiele trudniej. Niestety my - jako ludzie często jesteśmy w pewnym
stopniu egocentrykami. Szef ogromnej korporacji? Pewnie odziedziczył po ojcu, a sam nic nie potrafi.
No cóż, takie myślenie nie sprzyja zwykle faktom. Jestem pewna, że każdy kto to czyta choć raz pobawił
się w krytyka, ocenił coś po "okładce". Nie koniecznie mowa tu o urażeniu kogoś,
może być to plotkowanie, pochwalenie, a nawet komplement w stronę drugiej osoby. 
"Im mniej Twoje otoczenie wie o Tobie, tym lepiej dla nich wygląda Twoje życie." 

Rozmawiając o temacie przewodnim tego wywodu przyjaciółka użyła takich słów.
Piękne, prawdziwe i szczere. Dlaczego by mówić wszystkim co i jak się dzieje? Po co marudzić,
że 10 razy nie zdało się prawo jazdy skoro można pokazać rezultat kilku miesięcy ciężkiej pracy
jakim jest sam dokument? Niech myślą, że wszystko przychodzi z górki, że jest lepiej niż u nich.
Po co mają myśleć jak jest ciężko? Nie warto opowiadać, nie warto narzekać. Pokaż, że jesteś
samowystarczalny, inni mają głęboko gdzieś co się u Ciebie dzieje,
a chyba nie chcesz by mówili, że nie radzisz sobie z niczym.. 
 
/Tak właśnie smerf spędza rozszerzoną biologię;) 
Ps. Co do "grafiki" niestety nie było wszystkich pl znaków, to nie pomyłka;D 
Dziękuję za przeczytanie, opinie mile widziane.. 

Imię: Kewin
Data urodzenia: 28.08.2000
Nick: Queens
Opis swoją osobę:Jestem osobą radosną, humorystyczną, komunikatywną jeżeli mam z kim rozmawiać na różne tematy. 
Odpowiedzialność mam w genach, potrafię przyznać się do swojego błędu nie mam z tym problemu.
Jednakże nie mam bardzo dobre interpunkcji, Dlaczego ? już tłumaczę. 
Jestem Ślązakiem jeżeli by ktoś nie wiedział, nie używamy w  pisowni "ą ę " itp.
Nie kiedy mam bardzo złe dni, i w takich chwilach nie chciałbym wchodzić na forum.
Sytuacja z 2016 lub 2017r Administracja powinna pamiętać dlaczego Rezygnacja "poprzez Chorobę".
Jestem spokojny, uczciwy, dążący do celu.
Nie szukam kłopotów, strasznie nie lubię się kłócić.

Co Cię skłoniło do napisania podania:Aktualnie przyszło mi powiadomienie na steam, Rektrutacja ON coś takiego.
Więc postanowiłem wejść na forum i sprawdzić, i proszę jedno wolne miejsce.
Pomyślałem czemu nie?, może się uda, i tak oto złożyłem podanie.
Dlaczego akurat ty powinieneś zostać moderatorem?:Po pracy mam czas, i nie chcę mi się nigdzie wychodzić,
rodzina wyjechała na wakacje, kumpli też nie ma. Więc po pracy mogę wejść sobie na forum, przeglądać tematy, pograć trochę jeżeli jest chęć
 Wszystko do ogarnięcia.

Kontakt: Steam; Queens | Csowicze.pl / Facebook Ma Administracja / GG : 52035069

Cześć Kinia. 

Witam Cię xDDD 
Ty tu xD?

Witam chciałbym się z wami pożegnać otóż odchodzę całkiem z internetu na jakiś czas, albo i na stałe tego nie wiem. Zobaczymy w trakcie jak będzie może i wrócę, ale wątpię w to.   Dzisiejszy dzień dał mi dużo do myślenia i postanowiłem się zająć życiem które bym  w sumie stracił, ale to mało ważne.  Serwerem będzie się zajmować @ Paulinka. DD2 #2 wszystkie sprawy skierowane z serwerem DD2#2 pisać do niej, ona jest Właścicielem serwera więc wszystko kierować do niej. Chciałbym podziękować za miłe przyjęcie mnie na sieć poznałem trochę ludzi jedni byli dla mnie wrogo nastawieni jedni dobrze, lecz bywały dobre i złe chwilę za które dziękuje.  Na dzień dzisiejszy chcę odpocząć od internetu i tego wszystkiego może za parę miesięcy wrócę do tego, lecz słabo to widzę bo mam, ciężką sytuacje nie będę się tutaj użalał, ani rozpisywał bo to nie ma sensu.  
Także dziękuje wszystkim i na samym początku zajmijcie się siecią ^^ bo póki co żadnych efektów nie ma wszystko stoi w miejscu, a to nie na tym polega, aby stać w miejscu tylko się rozwiać więc pomyślcie jakieś nowe osoby do administracji wsiąść, albo coś . Bo póki co od reaktywacji sieci chyba nic się nie zmieniło tylko za przeproszeniem wieje chu** więcej pracy, a mniej gadania Administracjo, życzę wam tego, aby wkońcu coś ruszyło.  
 

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

Siema, Zapraszam na Discord  

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

Wow, widzę ze mamy artystkę na sieci  

,,Ludzkie Potwory"
Czy świat już do końca zwariował?
Mam wrażenie, jakby ciągle żartował.
Ludzie unikają uczucia radości, 
Jakby to miało być ukłucie rozrzutności. 
Zapominamy, że w życiu liczą się różne wartości, 
Zaczynając od złości, kończąc na miłości. 
Jedni tych uczuć nigdy nie doświadczą, 
Bo serce ich zimne i twarde niczym skała, 
Tacy ludzie czują ból, z powodu braku kochania. 
Wydaje im się, że nikt nie chce takiego potwora, 
Że Bóg nie stworzył dla każdego idealnego mentora.
Przykry to widok dla młodego człowieka, 
Co o prawdę życia, ciągle się ubiega.
Nie wiemy co słusznością jest na ziemi, 
A co złem okazuje się w krainie cieni. 
Tam króluje znana do tej pory Persefona, 
Która swoje psy zapuszcza rozzłoszczona.
Córa Demeter nie zna litości, 
Bo sama jej nie zaznała za czasów młodości.  
Ten cały wszechświat jest wielką tejemnicą, 
A każda istota jest jedynie jego uczennicą. 
Jak wyglądałaby codzienna rzeczywistość, 
Gdyby nie ta ciągła i skryta zazdrość?
Skąd czerpalibyśmy uśmiech szczęścia, 
Jeśli nie z cudzego nieszczęścia?
Gdy inny upada, w nas się gotuje radosna parada. 
Człowiek dla człowieka nie jest przyjacielem a wrogiem, 
Co zapuszcza swoje kły, za każdym możliwym rogiem.
Zastrzegam sobie prawa do tego innego dzieła,
Lepiej go nie kopiuj, bo bym Cię w sądzie zagięła.;>
toja_ok?;3

Siema grajku