Identyfikator obiektu: SCP-173
Klasa obiektu: Euclid
Pochodzenie: Nieznane. Obecnie obiekt przechowywany jest w Ośrodku 19, do którego trafił w roku 1993.
Wygląd: Obiekt jest rzeźbą niewiele wyższą od człowieka, zbudowaną z prętów zbrojeniowych i betonu oraz pomalowaną farbą w sprayu. SCP--173 jest w całości zamalowane w kolorze beżowym z czarno-czerwonym zabarwieniem na głowie, które zdaje się być czymś w rodzaju twarzy. Nie potrafi wykonywać żadnych czynności motorycznych, nawet tych najmniejszych (przynajmniej nie zaobserwowano takowych), przez co nieustannie pozostaje w tej samej pozycji. Mimo pozornego bezruchu, obiekt jest istotą żywą.
Procedury przechowawcze: Bez względu na wszystko, obiekt zawsze musi być trzymany w zamkniętym pomieszczeniu z solidnych materiałów, najlepiej pokoju z betonowymi ścianami lub solidnym kontenerze z grubego metalu.
Co dwa tygodnie przechowalnię należy sprzątać z płynu, który zostawia SCP-173, przy czym do środka mogą wchodzić tylko grupy liczące co najmniej 3 osoby, z czego dwie muszą utrzymywać stały kontakt wzrokowy z SCP-173 aż do momentu opuszczenia przechowalni. Po wejściu personelu do pomieszczenia natychmiast zamykana jest za nimi brama, by nie ryzykować ucieczki obiektu. Podczas kontaktu wzrokowego z obiektem obserwatorzy mają obowiązek uprzedzać się wzajemnie o zamiarze mrugania oczami, gdy jedna osoba mruga, druga musi cały czas utrzymywać kontakt wzrokowy.
W razie ataku cały personel ma wdrożyć procedurę dla obiektów niebezpiecznych klasy 4.
Zachowanie: SCP-173 mimo pozornej nieszkodliwości jest niezwykle niebezpieczne i skrajnie agresywne. Dopóki jest pod obserwacją pozostaje w bezruchu, jednak wystarczy na chwilę odwrócić głowę by stracić życie. Po utracie kontaktu wzrokowego jednostka zacznie natychmiast przemieszczać się w stronę ofiary by ją zaatakować.
SCP-173 potrafi poruszać się z niesamowitą prędkością, odnosi się wrażenie iż się teleportuje. Po zbliżeniu do ofiary obiekt skręci jej kark przy samej podstawie czaszki (w rzadkich przypadkach udusi).
Z niewiadomego źródła na podłodze przechowalni SCP-173 zbiera się śmierdząca wydzielina, która jest mieszaniną krwii oraz kału, właśnie z tego powodu przeprowadza się rutynowe cyszczenie pomieszczenia przechowawczego.
Pracownicy zajmujący się przechowalnią zauważyli, że gdy nikt nie obserwuje obiektu, to z wnętrza pomieszczenia słychać szuranie o ściany, co zostało uznane za normę, a ewentualna zmiana zachowania ma zostać zgłoszona.