Zablokowane Gothic z 2017 roku? - recenzja gry "Elex"

[R1ng0]

To moja pierwsza recenzja, zapraszam do przeczytania jej i skomentowania, co mogę dodać, a co mogę poprawić, dzięki pozdro  

Jeśli jesteście fanami Gothica, z pewnością tytuł wam się spodoba   Siemka, to moja pierwsza recenzja, na pierwszy ogień idzie gra Elex  

Elex trafiło na rynek 17 października 2017 roku na PC, Playstation 4 i Xbox One w pełnej polskiej wersji językowej, tj. dubbing i napisy.

 

Wstęp:

Twórcy Gothica i Risena poszli o krok do przodu, jeśli chodzi o świat przedstawiony. Owy świat gry to nie tylko samo średniowieczne przestrzenie i tereny, lecz jej mieszanka z futuryzmem, w której gracz może używać broni palnej, mieczy i magii przeciwko wrogom. Tym razem nie mamy bezimiennego bohatera, o którego przeszłości niewiele wiemy. Jax, bo tak nazywa się sterowana przez gracza postać, ma swoją historię, która jest kluczowa w trakcie poruszania się po świecie przedstawionym.

 

Fabuła:

Rozpoczynając grę, zostajemy przywitani przez krótką opowieść o przeszłości i czasach obecnych fabuły. Planeta Magalan została uderzona przez kometę i przyniosła nie tylko masowe zniszczenie swojej cywilizacji, ale także tajemniczy i niezwykle potężny zasób, znany jako tytułowy elex. Ci, którzy ocaleli, podzielili się na różne frakcje, które mają swoją wizję przyszłości i w różnoraki sposób korzystają z potężnego kruszcu. Berserkerzy odrzucają technologię i oczyszczają elex, przekształcając go w Manę w celu uzyskania magicznych, ale naturalnych mocy; robią to, uprawiając Wszechserca, duże rośliny, które według nich leczą ziemię, a tym samym planetę. Banici chcą tylko zysku i wolności. Korzystają z każdej nowoczesnej broni i technologii, jaką mogą znaleźć, będąc mistrzami wykorzystania każdego starego złomu; używają elexu do tworzenia dopalaczy. Klerycy wierzą w boga o imieniu Calaan i są frakcją najbardziej kompetentną i zaawansowaną technologicznie oraz wierzą, że ich religia może uratować świat. Mimo różnicy zdań między tymi 3 frakcjami, ich wspólnym wrogiem są Albowie, którzy konsumują elex, czyniąc ich naprawdę silnymi kosztem emocji i pigmentacji skóry. Korzystają z najbardziej zaawansowanej technologii Magalanu i pracują na ślepo pod dowództwem Hybrydy, starożytnej istoty, która chce zebrać cały elex planety.

Główny bohater, Alb o imieniu Jax, zostaje wysłany na samodzielną misję, w której zostaje zniszczony jego pojazd latający, a on sam ledwo uchodzi z życiem po postrzeleniu przez żołnierza dowodzonego przez Kallaxa, innego Alba, który chciał śmierci naszego protagonisty ze względu na niepowodzenie jego misji. Jax po utracie nieprzytomności budzi się w nowej rzeczywistości – bez elexu, bez pancerza, bez sojuszników w postaci Albów, a przede wszystkim, z chęcią szukania odpowiedzi na nurtujące go pytania i zemstę na Albach, którzy go zdradzili. Po obudzeniu się bohatera rozpoczynamy grę.

Plusy fabuły:

+ bohater swoją historią napędza akcję gry,

+ ciekawe wątki główne fabuły,

+ w każdej chwili można kontynuować postęp fabuły,

 

Minusy fabuły:

- w niektórych momentach fabuła wydaje się być nieciekawa, nudna,

- niezbyt interesujące zwroty akcji,

- przewidywalne myślenie przyczynowo-skutkowe fabuły, tzn. np. jeśli postać X postąpiła tak, to znaczy, że następstwem tej akcji będzie ta przewidywalna konsekwencja, itp.,

- czasami wydaje się być sztucznie przeciągana…

- … a czasami niektóre wątki fabularne za szybko się kończą,

 

Świat przedstawiony:

Elex rozgrywa się na planecie Magalan i jest podzielony na:

- zielone krainy zwane Edanem, którymi rządzą Berserkowie, a ich główną siedzibą jest Goliet,

- pustynny Tavar, którym rządzą Banici, a ich główną siedzibą jest Fort,

- wulkaniczne ziemie Ignadonu, którym rządzą Klerycy, a ich główną siedzibą jest Hort,

- zimowe pustynie Xakoru, którym rządzą Albowie, a ich główną siedzibą jest Lodowy Pałac

Plusy świata przedstawionego:

+ nieprzyjazny, otwarty świat, na którym trzeba się mieć na baczności,

+ satysfakcjonująca eksploracja,

+ różnorodność lokacji,

+ różnorodność wrogich stworzeń,

+ nieliniowe zadania i dowolność wykonywania ich

 

Minusy świata przedstawionego:

- niektóre zadania wydają się być „zapchajdziurą”,

 

Rozgrywka:

Poziom trudności jest fatalnie zbalansowany. Gra uczula nas na wysokie wymagania, które musimy spełnić przed założeniem lepszego ekwipunku.

Elex wymusza wszechstronność. Przykład: we frakcji Kleryków musimy posiadać umiejętności Sugestii, która wymaga punktów Sprytu. Należy więc rozwinąć tę cechę, nawet jeśli chcemy tylko walczyć futurystycznym młotem bojowym (siła) lub strzelać z laserowych karabinów (zręczność). Inny przykład: bronie zasięgowe wymagają zazwyczaj właśnie zręczności, aż tu nagle znajdujemy wspaniały magiczny łuk, który preferuje jednak siłę - bardzo trudno zaplanować postać.

Plusy rozgrywki:

+ dzięki otrzymanemu plecakowi odrzutowemu można dostać się w każde miejsce w grze, ogranicza nas tylko wyobraźnia

 

Minusy rozgrywki:

- niezbalansowany poziom trudności, nawet na najłatwiejszym poziomie możemy zostać łatwo zabici przez niskopoziomowe potwory,

- powoli rosnąca siła naszej postaci. Musimy biegać po Magalanie z toporkiem i uważać nawet na najsłabsze stwory, dopiero po parudziesięciu godzinach jesteśmy w zrobić im jakąkolwiek krzywdę,

- dziwaczne rozstawienie atrybutów w broniach, przez co trudno zaplanować naszego protagonistę, np. miecz, który wymaga zręczności?

- wysokie wymagania broni,

 

- nieintuicyjny, czasami nieczytelny interfejs naszego komputerka podręcznego (który zresztą jest naszym nieodłącznym elementem rozgrywki)

System walki:

„Piranie” stworzyły dość kompleksową mechanikę toczenia potyczek z użyciem broni białej, która oferuje graczowi sporo możliwości, ale niestety żadnej z nich nie realizuje porządnie. Są tu odskoki i przewroty, ataki szybkie i silne, pasek kondycji na wzór tego z Dark Souls, a nawet prosty wskaźnik combo – i wszystko to mogłoby budzić uznanie, gdyby nie fakt, że walka cierpi z powodu mało responsywnego sterowania, nieprecyzyjnego zaliczania trafień i dziwnego ruchu postaci (kulejące animacje, blokowanie się na przeszkodach, sztuczne przesuwanie po arenie, bieganie potworów w kółko etc.).

Plusy systemu walki:

+ innowacja względem systemu walki w Gothicu i Risenie, ale…

Minusy systemu walki:

- drewniane poruszanie się podczas walki,

- system blokowania się kamery na jednym wrogu, w trakcie gdy otacza nas paru przeciwników,

- nieprzewidywalne poruszanie się stworów,

- niepoprawnie działający system uników (mimo iż uniknąłeś ataku dzioba, to jednak nadal dostajesz obrażenia),

- na siłę próbowano zrobić system walki jak w Wiedźminie

- drewniane i nieprzemyślane przez twórców strzelanie z łuku lub karabinu

 

Grafika:

Graficznie Elex przypomina nieco Wiedźmina 2. Gra obfituje w punkty widokowe, z których możemy obserwować imponujący horyzont, pełen ciekawych struktur i tajemnic. Im bliżej, tym gorzej. Wszyscy bohaterowie niezależni wyglądają tak samo - nawet nasi towarzysze niewiele się wyróżniają.

Plusy grafiki:

+ bardzo ładne lokacje i imponujące widoki,

+ mimo prostych modeli, ciekawa architektura budowli,

+ różnorodny wygląd miast i okolic,

Minusy grafiki:

- dziwne błędy w teksturach,

- nieróżnorodne modele twarzy NPC oraz naszych towarzyszy

 

Lokalizacja:

Elex ma pełną polską wersję językową, która wg mnie pasuje do większości postaci, naturalnie brzmiące głosy, oddające charakter danej postaci. Nie odczułem jakichś rażących błędów podczas rozmawiania z NPC. Może nas tylko drażnić tłumaczenie niektórych tekstów, np. Postać X mówi coś innego, ale napisy sugerują inną kwestię, lecz obydwie są prawidłowe i spójne i rozmowa na jakiś temat dalej jest prowadzona z sensem.

 

Podsumowanie:

Czy warto zagrać w Elexa? Dla mnie, jako dla fana serii Gothic i Risen, jak najbardziej, czuć ducha poprzednich serii. Mimo rażących błędów tej produkcji, ja bawiłem się świetnie (choć do pewnego momentu, gdzie nie wytrzymałem i zainstalowałem parę modów niezbędnych do dalszej rozgrywki, gdyż dla mnie gra w pewnym momencie była za trudna i niezrozumiała pod względem ekwipowania). Eksploracja to najmocniejszy punkt tej gry, z chęcią poszukiwałem różnych artefaktów porzuconych w dużym świecie gry, zwiedzałem lokacje czy latałem plecakiem odrzutowym Fabuła nie była tutaj rewelacyjna, lecz z ciekawością wykonywałem zadania fabularne, aby odkryć to, co jest nam nieznane. Walka nie była satysfakcjonująca, ale Piranie nigdy nie robili jakiegoś porywającego systemu walki, więc nie oczekiwałem tutaj zbyt dużo, ale mogli się trochę lepiej postarać.

 

Źródła, z których się wspomagałem:

https://en.wikipedia.org/wiki/ELEX

https://elex.fandom.com/pl/wiki/Magalan

https://www.gry-online.pl/S020.asp?ID=12297

https://www.eurogamer.pl/articles/2017-10-16-elex-recenzja

 

Dzięki za przeczytanie  

[Gość Mrs.Fuksiara]

Dopiero to teraz widzę. 
Bardzo dużo pracy w to włożyłeś, super praca, brak mi słów. 
ŚWIETNIE  

[Sysia ;*]

 Świetna recenzja, jak na pierwszy raz  

[drenn]

Powinieneś rozdzielić punkty o fabule z puntem o frakcjach. Poza tym jest dobrze.