Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'scp-417' .
Znaleziono 1 wynik
-
Identyfikator obiektu: SCP-417 Klasa obiektu: Euclid, (po obserwacjach zdolności obiektu do rozprzestrzeniania, padły sugestie by przeklasyfikować go do klasy keter). Pochodzenie: Nieznane (prawdopodobnie tereny Afryki) Wygląd i cechy: Obiekt jest drzewem przypominającym baobab afrykański, jednak jego kora jest szarawa, niemal bezbarwna, nie posiada też liści, przez co wygląda niczym martwy. Mimo tego każdego dnia o wschodzie słońca obiekt wypuszcza pąki kwiatów, które o zachodzie przeistaczają się w dojrzałe owoce. Owoce te mają ciemno-fioletową, niemal czarną barwę i są wielkości małej pomarańczy lub granatu. Ich skórka jest gładka i da się swobodnie obierać dłońmi, jednak gdy zaczyna przejrzewać, to z gładkiej zmienia się w nieco twardszą łupinę o strukturze betonu. Owoce nie posiadają miąższu i są puste w środku. We wnętrzu owoców znajdują się instancje SCP-417-1, które żyją maksymalnie 2 godziny (więcej o instacjach w dodatku #417-B). Jeśli owoc nie spadnie na ziemię lub nie zostanie otwarty przez kogoś, to z czasem zgnije i spadnie samoistnie nie ujawniając żadnych efektów. Zarówno sam SCP-417 oraz instancje SCP-417-1 są bardzo wrażliwe na ogień i ogólnodostępne środki biobójcze. Drzewo można też łatwo ściąć. Procedury przechowawcze: Z powodu wysokiego ryzyka rozprzestrzeniania się SCP-417, nie może on zostać przeniesiony. Z tego względu przez cały czas znajduje się w [UTAJNIONE]. Obszar wokół obiektu o powierzchni 2,58 km² został odgrodzony kilkoma szeregami wysokich płotów z drutem kolczastym u szczytu. By nie wzbudzać podejrzeń, okolicznym mieszkańcom powiedziano iż ludność wioski będącej na tym terenie została zainfekowana wysoce zaraźliwą chorobą i cały teren poddany jest kwarantannie do odwołania. Ochrona fundacji patroluje teren wokół płotu i ma rozkaz zastrzelić każdego cywila który przedostanie się na teren przechowalni lub spróbuje się doń dostać. Wchodzić w bezpośredni kontakt z SCP-417 nie wolno nikomu z wyjątkiem członków personelu klasy D. Każdy kto zostanie ugryziony/użądlony przez instancję SCP-417-1 ma prawo zażądać natychmiastowej eutanazji, a jego ciało ma zostać umieszczone w odosobnionym pomieszczeniu i spalone. Ta procedura terminacji nie ma zastosowania w przypadku osób na których przeprowadza się badania. Zachowanie: Sam obiekt z racji bycia rośliną, nie wykazuje żadnych zachowań, warto jednak skupić się na instancjach SCP-417-1, znajdujących się w owocach tego drzewa. Każdorazowo gdy owoc zostanie strącony z gałęzi, rozbija się na ziemi i otwiera, przez co uwalniane są z jego wnętrza wspomniane instancje. Są to owady, które wykazują niezwykłą agresję i atakują każdą żywą istotę na jaką trafią. Ugryzienie tych owadów jest bardzo bolesne, co więcej tego bólu nie potrafią uśmierzyć żadne środki farmakologiczne. Przez kilka początkowych minut od ukąszenia pojawi się obrzęk, który z czasem zmieni się we wrzody. w 5% przypadków ból ustępował po kilku dniach i nie odnotowano efektów ubocznych. 50% ugryzionych w czasie od 2 godzin do jednej doby zaczyna uskarżać się na ból brzucha, po czym wymiotuje mięsem, przypominającym to z czego zbudowane jest SCP-417. pozostałe 45% w ciągu kilku godzin dostaje ataku serca, przez który umierają, zaś ich ciało zaczyna gnić w bardzo szybkim tempie. Po kilku dniach w miejscu ich zwłok rośnie nowa roślina SCP-417. Dodatek #417-B: Warte odnotowania gatunki 417-1: (Źródło: http://scp-wiki.net.pl/scp-417) - Kilkanaście stworzeń podobnych do pająka czarnej wdowy, z tą różnicą, że posiadały cztery podobne do koników polnych odnóża, pozwalające na niesamowicie szybkie i długie skoki. - Dwadzieścia os z czerwonymi i czarnymi pasami oraz skrzydłami podobnymi do motyli, zdolnymi do zaskakująco szybkiego lotu. - Pojedyncza czarna stonoga o długości pięciu metrów, zwinięta w kulkę w środku owocu. - Tysiące drobnych stworzeń podobnych do muszek owocowych, które emitowały wysokie brzęczenie.
