Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'książek' .
Znaleziono 1 wynik
-
"Minęło tysiąc pięćset lat, od kiedy Jezus zszedł z krzyża, utopił we krwi Jerozolimę i zdobył Rzym. Światem rządzą inkwizytorzy." Seria "Ja inkwizytor" jest autorstwem kontrowersyjnego i prowokującego pisarza fantastycznego Jacka Piekary. A cóż mogłoby być bardziej prowokującego jeśli nie książka zupełnie zmieniająca koncepcję oraz ideały którejś religii? W tym przypadku padło na Chrześcijaństwo. Cykl opowiada o życiu prywatnym i pracy nie kogo innego jak inkwizytora o urzekającym imieniu Mordimer Madderdin i to z nim spędzać będziemy całą tę opowieść, gdyż jest on tutaj również narratorem. Uniwersum cyklu mimo panowania kościoła oraz inkwizycji jest światem mrocznym, ale jak mogłoby być inaczej w świecie gdzie sam Jezus wymordował osobiście kilkaset, jeśli nie kilka tysięcy ludzi? Dobre dusze są tutaj niezmierną rzadkością, a i nasz bohater do takich nie należy. Dąży do swego celu nie zważając na innych ludzi i nie będzie się bał zabić kogokolwiek kto stanie mu na drodze "w imię wyższego dobra". Jest to typowy "badass", póki mówisz to co chce wiedzieć i robisz to czego oczekuje jest dla ciebie miły, ale wystarczy raz się zbuntować i można mieć kilka sztuk mniej w uzębieniu lub jeden czy dwa wyłamane palce. Rzecz jasna jako inkwizytor jest też osobą uczoną i oczytaną, a co za tym idzie nie tylko pięści ma mocne i nie tylko sztylet w bucie ostry, lecz także język cięty niczym 65-letni profesor w uniwersytecie. Świat oraz bohater są sami w sobie fantastyczni, lecz im więcej stronic książek przerzucimy tym mocniej wydaje się że Mordimer sam plącze się w swoich filozoficzno-religijnych argumentach. Pan Piekara zdaje się też bazować na fenomenie "Pieśni lodu i ognia", ponieważ cykl jest przesiąknięty przemocą i seksem, jedyną różnicą jest brak smoków, lecz te z powodzeniem zastąpiły demony. Nie ma części w której bohater nie musiałbym wylądować z kobietą w łóżku. Jeden z czytelników opisał to w dość ciekawy sposób "Aha, co rusz musi parkować we wszystkich trzech bramach napotykanych niewiast". Odniosłem również wrażenie, że autor zapisuje sobie niektóre teksty i przekleja je po raz enty, dobrym przykładem może być modlitwa Mordrimera lub to że ciągle nam powtarza jakiego to nie ma świetnego węchu. Ludzie dzielą się na zwolenników oraz przeciwników serii, i nie ma się co dziwić. Jedni sa po prostu zatwardziałymi fanami pana Piekary, zaś drudzy są rozczarowani serią z wyżej wymienionych przeze mnie powodów. Do tego dochodzi fakt że książki miały być serią fantasy, a wyszedł nam pół-kryminał z demonami w tle. Sceny walk są rzadkością, a dość często zdarza się że bohater przez 40 stron głowi się nad rozwiązaniem zagadki, podczas gdy my wpadliśmy na to już przy dziesiątej. Powstał również krótki trailer, jest nawet przyjemny dla oka: Największym strzałem w kolano dla autora są przeciągające się premiery kolejnych części, reputację podratował nieco prequel, dzięki któremu znamy pochodzenie bohatera, lecz więcej pozytywów nie ma co szukać. Podsumowując, cykl czytało się dobrze, lecz nie jest to rewelacja, po kilku częściach niektóre schematy zaczynają się powtarzać i świat jak i sam bohater stają się nudni. Dlatego daję tej serii 6/10 Aha, co rusz musi parkować we wszystkich trzech bramach napotkanych niewiast, Aha, co rusz musi parkować we wszystkich trzech bramach napotkanych niewiast, Aha, co rusz musi parkować we wszystkich trzech bramach napotkanych niewiast,Aha, co rusz musi parkować we wszystkich trzech bramach napotkanych niewiast,
