Zablokowane Anioły

[drenn]

 

WYGLĄD

Kiedy ktoś powie słowo ANIOŁ, to większość ludzi natychmiast ma w głowie obraz pięknej ludzkiej istoty ze skrzydłami w białych szatach i aureolą nad głową lub też w pięknej lśniącej zbroi i ognistym mieczem u boku.

 

Czy jednak właśnie tak wyglądają one naprawdę, czy jest to tylko wykreowana wizja naszej popkultury?

 

Odpowiedź może być zarówno twierdząca jak i przecząca. Należy zaznaczyć, że wedle wiary judaizmu i chrześcijaństwa anioły są istotami duchowymi. Oznacza to, że są niematerialne i nie posiadają ciała w sposób jaki my to rozumiemy. Ujrzeć anioła można dopiero w procesie zwanym "angelofanią", podczas którego ten pozwala się zobaczyć człowiekowi. 

 

Trzeba przy tym pamiętać, że istoty te mogą przybrać dowolnie wybraną formę, aczkolwiek wedle Bibli najczęściej przybierały formę, która wzbudzała zaufanie, czyli mężczyzny wyglądającego niczym wojownik. Mimo tego trzeba brać pod uwagę iż anioły jako byty duchowe nie posiadają płci biologicznej.

 

Anioły nigdy nie objawiały się w ludzkiej postaci ze skrzydłami, (tak jak przedstawia się to w kulturze) lecz najczęściej jako normalny człowiek, o czym może świadczyć fragment tektsu z listu do Hebrajczyków "Gościnności nie zapominajcie; dzięki niej bowiem niektórzy, nie wiedząc o tym, aniołów gościli.” (Hbr 13, 2). 

 

Czy w związku z tym nie posiadamy żadnych danych o wyglądzie członków bożej armii? Niezupełnie.

w Starym Testamencie można odnaleźć kilka wzmianek o wyglądzie aniołów, które miały pochodzić z zesłanych na ludzi wizji i trzeba przyznać, że niektóre z nich mogłyby niejednego przyprawić o zawał serca.

 

W księdze Ezechiela możemy zobaczyć opis cheruba: Miały postać człowieka. Każda z nich [istot] miała po cztery twarze i po cztery skrzydła. Nogi ich były proste, stopy zaś podobne do stóp cielca; lśniły jak brąz czysto wygładzony. Pod skrzydłami przy czterech bokach miały ludzkie ręce. Skrzydła ich przylegały wzajemnie do siebie - nie odwracały się, gdy one szły. Każda z tych istot miała z prawej strony oblicze człowieka i oblicze lwa, z lewej zaś strony oblicze wołu i oblicze orła. Skrzydła ich były rozwinięte ku górze; dwa przylegały wzajemnie do siebie, a dwa okrywały ich tułowie. Całe ich ciało: plecy, ręce i skrzydła było wypełnione dookoła oczami”.  (1,4-25; 10,1-22):

 

 

W dosłownie jednym zdaniu otrzymujemy też opis Serafów, które dano było ujrzeć Izajaszowi podczas jego objawienia i wybrania go prorokiem: W ROKU śmierci króla Uzzjasza ujrzałem Jehowę, siedzącego na tronie wyniosłym i wywyższonym, a poły jego szat wypełniały świątynię; Nad nim stali serafowie. Każdy z nich miał sześć skrzydeł. Dwoma zakrywał swe oblicze i dwoma zakrywał swe stopy, a na dwóch latał” (Izajasza 6:1-2)

 

 

Kolejnym bytem, którego opis możemy odnaleźć w ST jest ofanim, lub ophanim, nazywany też kołem lub tronem. Ich opis rozpoczyna się zaraz po opisie cherubinów w księdze Ezechiela:

 

Przypatrzyłem się tym istotom żyjącym, a oto przy każdej z tych czterech istot żyjących znajdowało się na ziemi jedno koło. 16 Wygląd tych kół <i ich wykonanie> odznaczały się połyskiem tarsziszu, a wszystkie cztery miały ten sam wygląd i wydawało się, jakby były wykonane tak, że jedno koło było w drugim. 17 Mogły chodzić w czterech kierunkach; gdy zaś szły, nie odwracały się idąc. 18 Obręcz ich była ogromna; przypatrywałem się im i oto: obręcz u tych wszystkich czterech była pełna oczu* wokoło. 19 A gdy te istoty żyjące się posuwały, także koła posuwały się razem z nimi, gdy zaś istoty podnosiły się z ziemi, podnosiły się również koła. 20 Dokądkolwiek poruszał je duch, tam szły także koła; równocześnie podnosiły się z nimi, ponieważ duch życia* znajdował się w kołach. 21 Gdy się poruszały [te istoty], ruszały się i koła, a gdy przestawały, również i koła się zatrzymywały: gdy one podnosiły się z ziemi, koła podnosiły się również, ponieważ duch życia znajdował się w kołach. (Ez 1,15-21)

 

 

RANGI

 

Mimo, że w teologii istoty te są niemal doskonałe, to panuje wśród nich chierarchia. Według twórczości Dionizego Areopagita te istoty dzielą się na 9 churów, z czego każdy z nich ma inny stopień, a tych jest trzy.

 

I KRĄG 

 

1. Serafy- są to najbardziej zbliżone do ideału duchy, które czuwają przy tronie samego Boga. Ich najbardziej wyróżniającą cechą jest wielka, nieskończona miłość wobec Pana. Ich przewodnikiem jest Metatron.

 

2. Cheruby- Posiadają wiedzę absolutną i znają nawet boski plan. Przewodzi im Raziel.

 

3. Trony- Wyróżnia je bezsporne poddanie się woli Boga. Przewodzi im Zafkiel.

 

II KRĄG 

 

1. Panowania- Posługują serafom oraz cherubom, ich zadaniem jest zarządzanie zadaniami innych duchów i pilnowanie porządku. Są niezwykle gorliwe i dążą do nieustannego rozszerzania wpływów Boga. Przewodzą im Zadkiel, Muriel i Zachareal.

 

2. Moce- Dbają o równowagę świata naturalnego, mogą również obdarzyć wdziękiem i męstwem. Przewodzi im Rafael.

 

3. Potęgi- Anielscy stróże prawa, którzy walczą ze złymi siłami chcącymi niszczyć nasz świat. Przewodzi im Kamael.

 

III KRĄG 

 

1. Zwierzchnictwa- To obrońcy wiary, istoty, które chronią ludzkie dusze przed pokusami ze strony złych duchów.

 

2. Archanioły- Opiekunowie ludzi, którzy mają im pomagać gdy są o to proszeni. Przewodzi im Michał.

 

3. Anioły- Istoty najbardziej oddalone od Boga i będące najbliżej ludzi, są pośrednikami między nami i Bogiem.

 

GENEZA SŁOWA

 

Przede wszystkim samo określenie tych istot aniołami jest błędne, ponieważ anioł jest określeniem ich zadania, a nie tego kim są. Tak jak mówimy, że ludzie są u nas adminami, tak samo można powiedzieć iż duchy są aniołami.

 

W Starym Testamencie, w języku hebrajskim istoty te były opisywane jako מלאך, (mal’ach) co oznacza zwykłego posłańca. Samo słowo "anioł" przyjęło się z greckiego ἄγγελος (ángelos), które również oznacza posłańca. Dopiero w tłumaczeniu łacińskim pojawia się słowo angelus, które oznacza posłańca boskiego.

 

DODATKOWE CIEKAWOSTKI

 

- Anioły tak samo jak ludzie są istotami posiadającymi umysł oraz wolną wolę.

- Nikt nie zna liczby tych bytów, jednak z księgi objawienia możemy się dowiedzieć iż jest ich niepoliczalna ilość: A gdy spojrzałem, usłyszałem głos wielu aniołów wokoło tronu i postaci i starców, a liczba ich wynosiła krocie tysięcy i tysiące tysięcy; (Ks. Objawienia 5.11).

- Anioły to nie są tylko milusie duszki, jest to potężna armia.

- W Niebiosach miała miejsce wielka wojna, w której anioły starły się z innymi aniołami, które zbuntowały się przeciw Bogu. Po zakończeniu walk buntownicy zostali wraz ze swym przywódcą Szatanem zrzuceni na Ziemię i stali się upadłymi aniołami. „I nastąpiła walka na niebie, Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkaną ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni jego aniołowie” (Ap 12:7-9) 

[EliteSpartaN.]

+1 za udostępnienie wariacie!