Znajdź zawartość

Witam, dziś przedstawię Wam bliżej kraj, w którym obecnie przebywam. Przekaże Wam informacje, które sama zdobyłam będąc tutaj, oraz te które podane są w internecie Miłego czytania! Flaga: Wprowadzona 19 lutego 1937 Herb: Herb ten wywodzi się z XIII-wiecznego herbu królewskiej dynastii Orańskiej-Nassau (lew). HYMN: Od 10 maja 1932 jest to Hymn państwowy. Lokalizacja: Informację ogólne: Holandia, państwo położone w zachodniej Europie i południowej części Ameryki Północnej (Karaiby), będące monarchią konstytucyjną. Posiadające dostęp do morza Północnego. Królestwo Niderlandów to jedno z mniejszych państw Europy jej powierzchnia wynosi: 42 508 km² a zamieszkuje ją 17 303 291 ludzi. Piecze nad państwem trzyma król Wilhelm Aleksander. Co roku obywa się tu dzień króla. W tym roku był to 27 kwiecień. Tradycją jest ubieranie się w barwy pomarańczowe, ewentualnie białe. Najgłośniej dzień króla obchodzony jest w stolicy Holandii, czyli Amsterdamie. Jedną z głównych atrakcji jest promenada łódek kanałami miasta, pośród wiwatującego tłumu i muzyki. Ciekawostki! W Polsce URZĄD SKARBOWY, w Holandii BELASTING. - Najśmieszniejsze jest to, że musicie rejestrować wasze ukochane pupile inaczej Belasting wlepi wam karę. - Wszystko, co znajduje się w lesie należy do króla/królowej, nie można tego zabrać w tym mam namyśli również grzyby. Za to można dostać karę grzywny, bądź pójść do więzienia. - Chcąc pracować w Holandii musicie wyrobić sobie numer Sofi, to u nas w Polsce taki numer NIP. Jest niezbędny, abyśmy mogli pracować legalnie. - Oczywiście jest tu też legalna Marihuana i różnego rodzaju jej odmiany! Wystarczy Wam dowód i możecie wejść do Coffeeshopu - miejsce, gdzie legalnie zdobędziesz zieloną trawkę. - Duża tolerancja, dla ras człowieka, odmiennych preferencji sexualnych, czy nawet stylu ubioru - Idziesz przez ulice wyglądając jak klown, ludzie i tak się do Ciebie będą uśmiechać! - Holendrzy to naród dobry i miły, nie bywają agresywni. - Większość Holendrów jest upośledzona, a to dla tego, że Kazirodztwo jest tu 'popularne' i legalne? - dla tego też jak tutaj przyjedziecie i zobaczycie wielkie wystawne okna, przez które dosłownie widać każdy ruch człowieka, to nie myślcie, że to głupota. Oni robią tak specjalnie, bo uważają, że to co robią nie jest złe i że każdy może to zobaczyć! brrr odrażające wiem! - Kraj ten jest 7,5 razy mniejszy od Polski. - Najdłuższą rzeką jest Ren, 165 km. - Kraj ten zamieszkuje ponad 160 000 Polaków - Kraj ten słynie z dużej ilości wiatraków, oraz z uprawy tulipanów. - Holendrzy uwielbiają kawę! Największe skupisko wiatraków znajdziecie w Kinderdijk. A najwyższe wiatraki znajdziemy w Schiedam. Holendrzy rozmiłowani są w wiatrakach, które obok tulipanów i drewnianych sabotów, są dziś symbolem Niderlandów. Pierwsze wiatraki stały w Holandii już ok. 1200 roku. Ruch drogowy Jest to bardziej skomplikowane, niż w Polsce. Rowerzyści to ŚWIĘTE KROWY, im wolno wszystko. Nie ważne, że to rowerzysta spowodował wypadek, Ty i tak będziesz za to odpowiadać. Przekroczenie prędkości jest prawie nie możliwe! A to ze względu takiego, iż mandaty są tu bardzo drogie. Za 1 km więcej dostaniecie tutaj AŻ 10 euro kary. Mając swój samochód, nie ważne na jakich rejestracjach, musicie tutaj go opłacać tzw. Podatek drogowy. Przegląd auta zrobiony tutaj w Holandii, nie obowiązuje w Polsce. Ogólnie 0,5‰; kierowcy posiadający prawo jazdy krócej niż 5 lat 0,2‰. Światła - obowiązkowo tylko w nocy, a w ciągu dnia tylko w przypadku złych warunków atmosferycznych. Najpiękniejsze miejsca w Holandii/ Co warto zwiedzić: Amsterdam: Zdecydowanie największa atrakcja w Holandii. To unikatowe miejsce, dla każdego coś się znajdzie. Zbiorowisko wszystkich narodów świata. Mówi się też, że to druga Wenecja! Rotterdam: Miasto posiadające dostęp do portu Posiada on najnowocześniejszą architekturę kraju. Najnowocześniejsze mosty, ruchliwa główna ulica Handlowa oraz drapacze chmur to znajdziecie, gdy wybierzecie się do Rotterdamu! Haga: Polityczna stolica Holandii. Miasto to jest siedzibą rządu, parlamentu, Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości i tu też mieszka król Willem-ALexander, Warte odwiedzenia jest Binnehof czyli siedziba parlamentu i rządu, wspaniałe muzeum holenderskiego malarstwa Mauritshuis. Do Hagi przylega bardzo atrakcyjny nadmorski kurort Scheveningen. Scheveningen: Dawna wioska rybacka (zobacz panoramę) a dziś, wchłonięta przez pobliska Hagę jest nowoczesnym kurortem nadmorskim na którego bulwarze Holendrzy chętnie będą się przechadzać ze swoimi psami lub imponować swoimi samochodami. Delft: Jedno z najpiękniejszych miasteczek w Holandii. Miasteczko nie jest duże, więc spacer nie zmęczy. Co najważniejsze nie ma tam, aż tylu turystów, więc cisza i spokój wręcz wskazana! Utrecht: Jedno z historycznych większych miast, bardzo ważne w Holandii. Olbrzymia katedra jest najciekawszym obiektem turystycznym miasta, obok starych uliczek wzdłuż kanałów. Leiden: stare uniwersyteckie miasto, posiada typową holenderską średniowieczną zabudowę, ze swoimi wąskimi kanałami, uliczkami i kamieniczkami. Centrum nie jest duże i znakomicie nadaje się do zwiedzania na piechotę Breda: Miasto Polaków! Alkmaar i Gouda: Te dwa miasta słyną ze swoich serów. W Alkmarr odbywa się największy targ zółtych serów, natomiast w Goudzie sami chyba się domyślacie, skąd pochodzi ten pyszny ser! Znajdziecie w Holandii dużo miejsc godnych uwagi, naprawdę polecam tutaj przyjechać, pozwiedzać i odpocząć. Mam nadzieję, że artykuł Wam się podobał! Do zobaczenia w kolejnych moich twórczościach! HOLANDIA TO DRUGA POLSKA! / Korzystałam z różnych źródeł zaczynając od swojej głowy, a kończąc na Holenderskich stronach.

Witam Was bardzo serdecznie w kolejnym moim artykule na forum. Dzisiaj kontynuuje serie, która miała na celu prezentacje wszystkich krajów na świecie. Kto czytał poprzednie moje artykuły, to wie dobrze, że stoimy dalej na Europie. Dzisiaj opiszemy sobie Rosję. Zapraszam serdecznie do czytania lektury. Zaczniemy od podstawy programowej, czyli pierwsza rzecz, którą robię cały czas przy omawianiu państw, to informację o nim. Mam na myśli położenie itd. Rosja to państwo rozciągające się od wschodniej Europy przez północną część Azji do Oceanu Spokojnego, składające się według swojej konstytucji z 85 podmiotów federalnych. Federacja Rosyjska jest największym państwem na świecie pod względem powierzchni oraz szóstym pod względem wielkości w historii świata. Pod względem liczby ludności zajmuje 9 miejsce. Rosja należy do największych gospodarek świata, pod względem PKB zajmuje 6. miejsce na świecie. Państwo rosyjskie dysponuje największymi na świecie zasobami naturalnymi i źródłami energii. Rosja jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, m.in. jednym z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ i odgrywa znaczącą rolę w polityce światowej. Stolica Moskwa Język urzędowy Rosyjski Powierzchnia 17 075 400 km² Liczba ludności 146 877 088 Według historiografii rosyjskiej początki rosyjskiej państwowości sięgają IX wieku i Rusi Kijowskiej. Kultura ruska kształtowała się pod silnym wpływem Słowian Południowych i Bizancjum, za których pośrednictwem przyjęto prawosławie. W XII wieku Ruś uległa rozbiciu na księstwa udzielne. Wydzielone w XIII wieku Księstwo Moskiewskie doprowadziło do scalenia północno-wschodnich ziem ruskich i wyzwolenia ich spod panowania tatarskiego (XIII–XV w.). Najazdy tatarskie wywarły silny wpływ na historię Rusi, a sami Tatarzy są obecnie największą mniejszością etniczną Rosji. W 1547 Iwan IV Groźny został koronowany na cara, a nazwa państwa została zmieniona na Carstwo Rosyjskie. W latach 862–1598 dynastią panującą byli Rurykowicze, w latach 1613–1917 na tronie zasiadali Romanowie. Za panowania Piotra Wielkiego doszło do umocnienia pozycji Rosji na arenie międzynarodowej i ustanowienia Imperium Rosyjskiego. W XVI–XIX w. Rosja zyskała ogromne obszary w Europie Wschodniej, Azji Północnej, Środkowej, na Kaukazie oraz przejściowo w Ameryce Północnej (obecność rosyjską na tym kontynencie zakończyła sprzedaż Alaski w USA w 1867r.). Klimat przeważnie kontynentalny strefy umiarkowanej i podbiegunowej, na niewielkim obszarze wschodniego wybrzeża klimat monsunowy, a nad Morzem Czarnym klimat podzwrotnikowy typu śródziemnomorskiego. Średnia temperatura lipca od +2 °C na północnym wybrzeżu i +15 °C na wschodzie do +25 °C na południu Niziny Wschodnioeuropejskiej. Średnia temperatura stycznia od +1 °C nad Morzem Czarnym i –6 °C na zachodzie do –20 °C na wschodnim wybrzeżu i poniżej –30 °C w Syberii Wschodniej (w rejonie Ojmiakonu ok. –50 °C). Roczna suma opadów od ponad 600 mm na krańcu zachodnim i wschodnim do około 200 mm na Syberii Środkowej i Wschodniej oraz poniżej 200 mm na Nizinie Nadkaspijskiej. W wysokich górach do 1000 mm. Pokrywa śnieżna utrzymuje się od 1 miesiąca nad Morzem Czarnym do 9 miesięcy na wybrzeżach Morza Akrtycznego. Gospodarka: Rozpad ZSRR i załamanie współpracy między nowo powstałymi państwami (przerwane wzajemne dostawy surowców, energii elektrycznej i części zamiennych) oraz powolne i niekonsekwentne wprowadzanie elementów gospodarki rynkowej w miejsce centralnie planowanej, przyczyniły się do pogłębienia kryzysu gospodarczego; program reform wielokrotnie zmieniany w wyniku nieustabilizowanej sytuacji politycznej; stopień scentralizowania gospodarki jest nadal bardzo duży (pozostały wielkie państwowe przedsiębiorstwa). Wpływy podatkowe stanowią 92,4% dochodów budżetu federalnego. W 1992 zapoczątkowano masową prywatyzację (każdy obywatel otrzymał bon o nominalnej wartości 10 tys. rubli, tj. 23 dolary USA); niezależnie od darmowego wydawania czeków są prywatyzowane przedsiębiorstwa rentowne, m.in. w przemyśle paliw (1994 przygotowano do prywatyzacji 2 największe zjednoczenia w Rosji — Gazprom i Surgutneftegaz); 1992–93 sprywatyzowano ponad 80 tys. przedsiębiorstw (z tego ponad 1/2 w sferze usług). W VIII 1998 nastąpił gwałtowny odpływ ogromnej części nagromadzonego przez ostatnie lata zagranicznego kapitału portfelowego. Bezpośrednimi przyczynami odwrotu inwestorów zagranicznych (a także krajowych) były: fiasko rozmów z MFW w sprawie otrzymania przez Rosję kolejnej pomocy finansowej na kwotę 22 mld dolarów USA; ogłoszenie przez rząd 90-dniowego moratorium na spłatę zadłużenia w stosunku do inwestorów zagranicznych; ujawnienie planów rządu dotyczących zmiany warunków wykupienia przez rząd swoich papierów wartościowych, co oznaczało olbrzymie straty dla inwestorów zagranicznych; zapowiedź rządu, że pozwoli na 30% deprecjację rubla do końca roku; oświadczenie banku centralnego Rosji, że nie będzie bronił (przez wykorzystanie rezerw walut wymienialnych) rubla przed deprecjacją; oświadczenie rządu, że będzie miał kłopoty z wykupieniem swoich papierów wartościowych nabytych przez krajowych inwestorów. Przemysł: Rosja należy do największych świat. producentów surowców energ.; 1988 wydobycie ropy naft. wynosiło 570 mln t (1. miejsce w świecie), 2005 — 470 mln t (2. miejsce, po Arabii Saudyjskiej); spadek wydobycia spowodowany brakiem kapitałów na modernizację sprzętu górn. (ok. 25 tys. odwiertów nieczynnych, wymagających remontu); 2/3 wydobycia pochodzi z Syberii Zach., ze złóż wzdłuż środkowego biegu rz. Ob; gł. pola: samotłorskie, mamontowskie, fiodorowskie, ust-bałyckie (w obwodzie tiumeńskim i w przyległej części obwodu tomskiego); ropa (zawierająca także skroplony gaz ziemny) jest wysokiej jakości; 1/4 ropy pochodzi z Zagłębia Wołżańsko-Uralskiego (m.in. Romaszkino, Tujmazy, Iszymbaj); gł. pola: Samarska Łuka (obwód samarski), Tujmazy i Iszymbaj (Baszkiria), obwód permski; poza tym ropa naft. jest wydobywana w dawnych ośr. na Kaukazie Północnym, zwłaszcza w Czeczenii (Grozny) i Adygei (Majkop) oraz w rep. Komi, na Sachalinie (Ocha) i w obwodzie kaliningradzkim (k. Znamieńska); 1992 zostały odkryte wielkie złoża ropy naft. w południowo-wschodniej części szelfu M. Barentsa. W Rosji występuje ok. 40% świat. zasobów gazu ziemnego (tj. 55 bln m3); 2005 wydobycie wyniosło 598 mld m3 (1. miejsce na świecie); 90% gazu wydobywa się w północnej części Syberii Zach. (Urengoj, Jamburg, Polarne, Miedwieże w obwodzie tiumeńskim) i na Uralu; ok. 1/5 stanowi gaz wydobywany łącznie z ropą naft. w regionach Powołża (Almietjewsk), Uralu (Orenburg) i Kaukazu Północnego (Krasnodar, Grozny); mniejsze ośr. wydobycia w rep. Komi (Wuktył), na Kaukazie Północnym (Stawropol), w obwodzie astrachańskim w pobliżu ujścia Wołgi, na Sachalinie i w Jakucji. Rolnictwo: Użytki rolne zajmują 13% pow. kraju (2001), z tego grunty orne — 119,1 mln ha (57%), łąki kośne — 18,1 mln ha, pastwiska — 54,1 mln ha; ziemie nawadniane (4,6 mln ha), gł. na Kaukazie Północnym i Powołżu, osuszone, gł. w regionach Północno-Zachodnim i Centralnym. Rolnictwo jest najbardziej zacofaną dziedziną gospodarki, odznaczającą się niską produktywnością użytków rolnych oraz niską wydajnością pracy; mimo ogromnego areału użytków rolnych i dużej liczby zatrudnionych, rolnictwo nie zapewnia ludności dostatecznego wyżywienia oraz odpowiedniej ilości surowców dla przemysłu przetwórczego. Przyczyną zacofania są niezbyt sprzyjające warunki naturalne na większości obszaru kraju, a także specyficzna struktura agrarna (trwająca nadal dominacja dawnych kołchozów i sowchozów, obecnie najczęściej w formie spółek lub towarzystw akcyjnych) oraz niskie nakłady inwestycyjne na rolnictwo. Główne znaczenie ma produkcja roślinna; powszechnie uprawiane są zboża (43 mln ha, 2001): pszenica (47,6 mln t, 2005; 4. miejsce w świecie), jęczmień (15,8 mln t; 1. miejsce), żyto (3,6 mln t; 1. miejsce), owies (4,6 mln t; 1. miejsce), kukurydza (3,5 mln t), ryż (2,9 mln t), ponadto ziemniaki (36,4 mln t; 2. miejsce w świecie, po Chinach), gryka, proso, groch, fasola; w uprawach przem. dominują rośliny oleiste (80% pow. zasiewów): słonecznik i len, ponadto buraki cukr.; Rosja jest gł. świat producentem malin, porzeczek, agrestu, wyki, mimo znacznego zmniejszenia powierzchni upraw. Na południu kraju (dolina Wołgi–Achtuby, Kaukaz Pn.) są charakterystyczne tzw. basztany, tj. uprawy roślin dyniowatych. Pogłowie podstawowych rodzajów zwierząt hodowlanych zmniejszyło się do poziomu sprzed II wojny światowej, a ogólna produktywność hodowli do poziomu z końca lat 50. XX w.; gł. regiony hodowli bydła (24,9 mln sztuk, 2004): Nadwołżański, Centralny i Syberia Zachodnia; trzody chlewnej (16,0 mln): Kaukaz Północny, regiony: Północny, Nadwołżański i Centralnoczarnoziemny; owiec i kóz: Region Nadwołżański, Kaukaz Północny i Syberia Wschodnia; stosunkowo najlepiej jest rozwinięty chów drobiu (ponad 500 mln sztuk, gł. kur, kaczek i gęsi), zarówno w dużych fermach podmiejskich, jak też w gospodarstwach przyzagrodowych. W tundrze i lasotundrze hoduje się renifery. Produkcja skór futerkowych, uzyskiwanych z myślistwa (lisy, pieśce, sobole, popielice, gronostaje, ondatry) lub hodowli (m.in. lisy srebrzysto-czarne i błękitne, nutrie, norki). Transport i łączność: Długość eksploatowanych linii kol. na terytorium Rosji wynosi 87,2 tys. km (2005), dróg samoch. — 601 tys. km (z tego 91% o twardej nawierzchni), dróg wodnych — 102 tys. km, magistralnych rurociągów 213 tys. km (2001); w przewozach ładunków gł. rolę odgrywa transport kol. (41% przewozów liczonych w mln t), rurociągowy (33%), samoch. (21%), w przewozach pasażerów — transport samoch. (50% przewozów liczonych w mln osób) i kol. (3,1%). Układ linii kol. w eur. części R. przypomina ogromne koło, którego osią jest węzeł moskiewski z 11 magistralami rozchodzącymi się we wszystkich kierunkach, przeciętymi dwiema liniami okrężnymi. Na wschód od tego koła biegną linie równoleżnikowe, których liczba ulega stopniowej redukcji. Wysunięte najdalej 3 wielkie magistrale: Transsyberyjska, Środkowosyberyjska i Południowosyberyjska znalazły się częściowo poza granicami R. (w Kazachstanie), co komplikuje komunikację z Syberią Wsch. i Dalekim Wschodem, którą obsługuje tylko Kolej Transsyberyjska i eksploatowana w niewielkim stopniu Kolej Bajkalsko-Amurska. Transport samoch. odgrywa ważną rolę w przewozach towarów i pasażerów na krótkie odległości; sieć drogowa rozmieszczona bardzo nierównomiernie (300 km/1000 km2 w obwodzie mosk., 70 km/1000 km2 na Uralu i 1,5 km/1000 km2 w Jakucji); gł. drogi samoch.: Moskwa–Petersburg, Moskwa–Mińsk (Białoruś), Moskwa–Kijów (Ukraina), Moskwa–Symferopol (Ukraina), Moskwa–Kazań, Moskwa–Samara; ok. 40% osiedli wiejskich nie ma połączenia drogowego o twardej nawierzchni; w zimie drogi są często nieprzejezdne. Do największych magistrali wodnych należą Wołga z Kamą, Ob z Irtyszem, Jenisej, Lena, Amur; dzięki budowie kanałów żegl.: Białomorsko-Bałtyckiego, im. Moskwy, Wołżańsko-Dońskiego oraz rekonstrukcji Wołżańsko-Bałtyckiej Drogi Wodnej w eur. części Rosji powstał jednolity śródlądowy system wodny; transportem rzecznym (112 mln t, 2001) przewozi się gł. materiały budowlane, drewno, ropę i produkty naft. (zwłaszcza w azjat. części Rosji). Kuchnia: 1. Zupy Rosyjskie: Zacznijmy jednak od czegoś innego. Od setek lat zupy w Rosji stanowią ważny element kuchni narodowej i podobnie jak w wielu regionach Polski bez zupy nie ma pełnego obiadu. Przed każdym drugim daniem na stole powinien wylądować ciepły talerz pożywnej zupy, a dopiero drugie danie. 2. Solanka: Bezkonkurencyjna, niepowtarzalna. Królowa wśród rosyjskich zup. Przez wieki było to typowe danie chłopskie, które początkowo miało postać zupy rybnej bez dodatków, dopiero z czasem zaczynano eksperymentować i dodawać kolejne składniki. Danie tak specyficzne, że nie bardzo wiem do czego je porównać. Wyrazisty, kwaskowato-słodki smak o mocnym ziołowym aromacie. Je się ją w całej Rosji, na Ukrainie i Białorusi, a przed 1989 rokiem jadało się także w wielu stołówkach byłego NRD. Aktualnie mięsny, rybny lub grzybowy wywar doprawia się sowicie ziołami. Często – jak do śląskiego żurku (uwielbiam!) dodaje się też więcej niż jeden rodzaj mięsa. Można wrzucić boczek, słoninę, mięsa wędzone, gotowane, a nawet parówki. Do wywaru dodaje się także sok z cytryny, okazyjnie kwas chlebowy, wodę po ogórkach kiszonych lub kiszonej kapuście, czasem i oliwki. Jakby tego było mało na górę ląduje łyżka śmietany, którą w swoim talerzu już zdążyłem rozmieszać. Bardzo, bardzo smaczna zupa. Mój numer jeden! 3. "Szczi i kasza - strawa nasza": To rosyjskie powiedzenie jest kwintesencją kuchni rosyjskiej. Ma być prosto, tanio i treściwie. To właśnie Szczi. Szczi (щи) to zupa, na którą może składać się właściwie wszystko. Jedynym jej stałym składnikiem jest kapusta. Zwykła – co wtedy odpowiadać może naszej zupie jarzynowej, lub kapusta kwaszona – co zaś na dobrą sprawę przypomina nasz kapuśniak. Zupę także robi się na wywarze mięsnym lub rybnym i w zależności od upodobań i aktualnego stanu spiżarki można do niej wrzucić wszystko. Przede wszystkim jednak dodaje się warzywa wszelakie, grzyby i najczęściej – kaszę gryczaną. Do smaku, po lekkim wystudzeniu zupy także dodaje się łyżkę śmietany. 4. Okroszka: Okroszka to rosyjski klasyk, choć nie wpisuje się w kanon, gdyż w porównaniu do powyższych podawana jest na zimno. Zasadniczo nie ma filozofi w przygotowaniu takiej zupy i byłbym w stanie zrobić ją na poczekaniu w 10 minut. Jedyne co potrzeba to ogórek, kiełbasa lub inne mięso, jajka, ziemniaki, rzodkiewki i jakie tam jeszcze warzywa są pod ręką. Zazwyczaj dodaje się jeszcze koperek, jednak my trafiliśmy na wersję uboższą. Zabiera się ją sowicie jogurtem, kefirem, serwatką albo śmietaną, do smaku dodaje się trochę cytryny i chrzanu. Da się zjeść, jednak wielkim fanem tego dania nie zostałem. Jak dla mnie ciut mdła, chyba że tym razem trafiłem na felernego kucharza… 5. Pielmieni w bulionie: Miałem dylemat, gdzie zakwalifikować to danie. Niby są to pierożki, danie stałe, jednak niekiedy podawane w bulionie, przez co noszące pewne znamiona zupy. Zatem postanowiłem to tradycyjne danie rosyjskie wrzucić pod koniec zup, a na początku dań stałych, uzyskując mam nadzieję należyty kompromis. Cóż to są te pielmieni? Kiedy jeszcze nic nie wiedziałem o kuchni rosyjskiej, w głowie miałem tylko tę jedną nazwę. Pielmieni, pielmieni, pielmieni. Ktoś był, opowiadał, ludzie w krajach jak Grucja, Kirgistan także mówili, że trzeba skosztować, nawet uważali, że to ich narodowa potrawa. Nic więc dziwnego, że była to pierwsza potrawa kuchni rosyjskiej o jaką poprosiłem w barze. Pielmieni są jednak niczym innym jak pierogami nadzianymi mięsem, cebulą i czosnkiem. Całkiem jak nasze pierogi, baaardzo smaczne! 6. Ryby: Ryby to coś, z czego słyną okolice Bajkału. Różne, przeróżne. Właściwie to w większość dań obiadowych jakie jedliśmy poza pirożkami i im podobnymi (poniżej!) były to ryby w różnej postaci. Kupić można wiele różnych ganunków ryb zarówno rzecznych, morskich jak i tych pływających w samym Bajkale, z sławnym Omulem na pierwszym miejscu. 7. Kawior: Jak ryby to i musi być kawior. Zwłaszcza w Rosji, gdzie jedzony był na dworach już w XII wieku. Choć osobiście nie jestem fanem ikry, to trzeba przyznać, że wybór, nawet w zwykłych sklepach spożywczych był spory. Zazwyczaj kawior pochodzi z łososia (kawior czerwony), dorsza (kawior norweski) i w końcu z jesiotra (kawior rosyjski lub czarny). Podaje się go zazwyczaj na tostach, tudzież blinach, czyli drożdżowych naleśnikach. 8. Tłusty czeburek: Faktycznie jest to tradycyjne regionalne danie Tatarów Krymskich, jednak tak mocno rozpowszechnione w Rosji, że chyba nie będzie nadużyciem nazywanie go rosyjskim. Czeburek je się na ciepło, najlepiej zaraz po wyjęciu z oleju. Chrupki, smaczny, a zaraz po jego rozgryzieniu z wnętrza wycieka mięsny sos. Spotkaliśmy je już rok wcześniej chociażby w Azji Centralnej. Jeśli trafi się na dobry kawał mięsa można się delektować i jeść jeden za drugim, czasem jednak zdarzało się mięso twarde niczym podeszwa – tak, że praktycznie cały farsz był do wyrzucenia. Ogólnie jednak bardzo polecam! 9. Pirożki: Mój ulubiony prowiant w drodze. Mogłem kupić sobie całą siatkę takich pirożków i pędzić w tajgę ile fabryka dała. Świetne źródło energii, długo wytrzymuje w siatce (trzymane 4 dni i dalej tak świetne!) w dodatku w wielu smakach. Zazwyczaj do wyboru są trzy rodzaje – pirożek z mięsem, kapustą kiszoną i ziemniakami. 10. Sosisek w cieście: Nie zawsze jest się jednak zaskakiwanym pozytywnie. Mowa o niczym innym jak parówce w cieście, która mi osobiście nieco przypomina te sprzedawane u nas na stacjach benzynowych. Pewną wariację Sosiska w cieście zobaczyć możecie za szybą powyżej. Tutaj mam dla Was wersję marketową – sosisek w cieście na patyku. Niczym lody waniliowe. Szczerze mówiąc było to dość mało smaczne, żeby nie powiedzieć okropne… Źródła: https://kolemsietoczy.pl/kuchnia-rosyjska-potrawy-dania-tradycyjne-co-jedza-w-rosji/ https://pl.wikipedia.org/wiki/Rosja https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Rosja-Gospodarka;4575220.html Dziękuje za uwagę, myślę że Wam się spodobał ten artykuł. Najważniejsze rzeczy tutaj napisałem.

Witam Was serdecznie, w kolejnym moim materiale związanym z państwami świata. Na sam początek chciałem przeprosić za małą aktywność od ostatniego postu, ponieważ miałem dużo nauki i musiałem poświęcić czas na nią. Dzisiaj przygotowałem Wam inną formę pracy niż poprzednie. Państwo, które dzisiaj opiszę, to Włochy. Zapraszam do czytania lektury, a na sam koniec jeśli się spodoba nie zapomnij zostawić łapkę i komentarz, ponieważ jest to dla mnie bardzo ważne. Flaga, która znajduję się wyżej przedstawia oczywiście flagę Włoch składająca się z 3 kolorów ( zielony, biały, czerwony ). Zaczniemy sobie od podstaw, czyli od przedstawienia Wam najważniejszych informacji dotyczących tego kraju. Stolica Rzym. Prezydent Sergio Mattarella. Powierzchnia 72 miejsce na świecie. Liczy ona ponad 302 tys km². Wody powierzchniowe zajmują 2,36% całkowitej powierzchni. Liczba ludności 23 miejsce na świecie. Całkowita liczba osób, to prawie 60,5 mln. Gęstość zaludnienia wynosi 200,23 osób/km². Waluta Euro. Religia dominująca Katolicyzm. Ustrój polityczny Demokracja. Teraz porozmawiamy sobie o narodzie, który zamieszkuje Włochy. Jak wiecie z lekcji geografii naród, który zamieszkuje Włochy nazywają się Włosi. Jest ich wszystkich około 56 mln. Większość osób, które posiadają pochodzenie włoskie mieszka poza Włochami, najwięcej jest ich w Brazylii, Argentynie i w USA. Rozmieszczenie ludności we Włoszech nie jest równomierne, silna koncentracja występuje na nizinie padańskiej, na wybrzeżach Płw. Apenińskiego, zwłaszcza w regionach Rzymu i Neapolu (nawet 500 osób na 1 km2), natomiast słabo zaludnione są: wnętrze południa półwyspu, wyższe Alpy oraz interior Sardynii i Sycylii (poniżej 50 osób na 1 km2). Kulturowy podział ludności Italii przebiega zgodnie z podziałem gospodarczym – na przemysłowo rozwiniętą północ kraju oraz rolnicze południe, z dawną strukturą własności (baronowie i dzierżawcy), żyjące tradycją dawnych obyczajów i prawa zwyczajowego (mafia, camorra). Teraz podam Wam listę najciekawszych/najpiękniejszych miast we Włoszech, które polecam Wam kiedyś zwiedzić. Rzym Mówi się, że Rzym to najwspanialsze muzeum na powietrzu. I rzeczywiście, jest tu tak wiele zabytków, że można odwiedzać miasto wielokrotnie i zawsze znajdzie się coś nowego. Jednak już weekend w Rzymie wystarczy, by zarazić się niepowtarzalną energią Wiecznego Miasta, a także poczuć atmosferę włoskiej ulicy przepełnionej historią i nowoczesnością jednocześnie. Tutaj jak nigdzie indziej poczujemy, że można czerpać radość ze zwykłych przyjemności. Picia espresso małymi łykami, zwiedzania sklepów, wygrzewania się na ławce w parku. Florencja Florencja jest drugim po Rzymie, obowiązkowym turystycznym włoskim przystankiem. Florencja nie jest miastem z zabytkami, to miasto-zabytek, któremu nie oprze się najwybredniejszy wielbiciel sztuki. Gdzie jeszcze sąsiadują ze sobą dzieła tylu mistrzów renesansu? Stolica Toskanii zgromadziła jedną trzecią włoskich dzieł sztuki. Michał Anioł mówił, że "Italia to ogród Europy, Toskania - ogród Italii, Florencja - kwiat Toskanii". Już sam widok Katedry Santa Maria del Fiore sprawia, że nie sposób się z nim nie zgodzić. A to dopiero jeden z wielu skarbów Florencji. Wenecja Wenecja potrafi urzec i nie da się jej odmówić wyjątkowej magii, mimo że dobra sława miasta często miesza się z tą złą. Turyści narzekają na brudne kanały, na śmieci, na przerażająco wysokie ceny. Z roku na rok odwiedzających miasto jednak przybywa, a niektórzy nawet wracają tu ponownie. Dlaczego? Bo to miasto jedyne w swoim rodzaju. Piękne, pełne wspaniałych zabytków i wyjątkowego klimatu. Już samo wejście na Plac Świętego Marka od zachodniej strony i widok na błyszczącą majestatyczna katedrę bizantyjską robi wielkie wrażenie. Ponadto rejs gondolą, odkrywanie weneckich mostów, ucieczka od tłumów w ciasne uliczki i wiele innych atrakcji... Wybrzeże Amalfi Wybrzeże Amalfi to ogród pełen kwiatów, z mnóstwem kafejek na świeżym powietrzu, kolorowych trattorii, zabytkowych willi. Chętnie przyjeżdżają tu zakochani, osoby spragnione wypoczynku na złotych plażach oraz smakosze, których przyciągają makarony i wyrabiany tu likier cytrynowy. Na zdjęciu Positano - najpiękniejsze miasto Kampanii. Położone malowniczo na stromym zboczu. Cinque Terre Cinque Terre to pięć małych miasteczek (Monterosso, Vernazza, Riomaggiore, Corniglia i Manarola) usadowionych na skałach. Ponieważ znajdują się tu wyjątkowo piękne zatoki, plaże, skały, groty i morskie urwiska - Cinque Terre jest pod ochroną. Mieszkańcy przez wieki przekształcali ten mało urodzajny teren. Dziś rosną tu m.in. drzewa oliwkowe i winorośle. Znajdują się tu średniowieczne osady, sanktuaria, widokowe ścieżki nadmorskie. Miasteczka łączy dwunastokilometrowy szlak. Sycylia Sycylia to wyspa piękna i różnorodna. Sycylijskie miasteczka są interesujące i klimatyczne - Toarmina, Castiglione di Sicilia, Cefalu, Noto. Można i warto się w nich zgubić. Najlepiej zapomnieć tu o przewodniku. Wyspa obfituje także w cuda natury. Wulkan Etna przeraża i zachwyca już od czasów starożytnych, Rezerwat Zingaro posiada ogromne bogactwo roślinności i krajobrazów. Można wielokrotnie wracać na Sycylię i wciąż odkrywać coś nowego. Wyspa Capri Wyspa Capri to maleńka, włoska perełka położona w Zatoce Neapolitańskiej. Chociaż jej linia brzegowa to jedynie czternaście kilometrów i wystarczą trzy godziny, żeby ją obejść, wyspa rozkochuje w sobie turystów. Przyciąga malowniczymi krajobrazami oraz aurą luksusu. Capri zachwyca soczystymi barwami roślinności, lazurowej wody, skał oraz jasnej zabudowy. To wszystko tworzy piękny obrazek, który na długo pozostaje w pamięci. Sardynia Sardynia zwana bywa kontynentem w miniaturze, bo prócz morza i wspaniałych plaż są tu góry i wąwozy, rzeki i jeziora, wodospady i jaskinie. Mieszkańcy twierdzą, że Sardynia ma tysiąc twarzy. Odnajdziemy tu piaszczyste plaże, bajkowe zatoki, wysepki, a przede wszystkim zadziwiające szmaragdowe, czyste morze i urocze miasta takie jak Palau, Alghero. Sardynia jest ponadto najcieplejszym miejscem we Włoszech. Abruzja Abruzja to region łączący piękne plaże i dziewicze góry. Wśród wzgórz kryją się tu zabytkowe miasta i małe wioski przyklejone do skał. Na miłośników gór czekają niezliczone szlaki, które przecinają Apeniny, a na plażowiczów szerokie, piaszczyste plaże. San Gimignano San Gimignano to położone na toskańskim wzgórzu miasto otoczone murami. Słynie ze średniowiecznej zabudowy i wysokich wież, które są atrakcją zabytkowej starówki. To właśnie z ich powodu miasto jest zwane "Manhattanem średniowiecza". Będąc tu, ma się wrażenie, iż jesteśmy w innej epoce. Widok z wieży Torra Grosse - należy do najpiękniejszych w całych Włoszech. Niezwykłym miejscem jest Piazza del Duomo - plac przed romańskim kościołem otoczony wieżami. Dobra miasta mamy z głowy, teraz przejdziemy do sportu. Każdy oczywiście interesuje się sportem, a więc podam Wam kilka informacji na temat sportu, który występuje we Włoszech. Włosi znani są z miłości do sportu i gier sportowych. Uwielbiają wyścigi Formuły I za sprawą włoskiego teamu Ferrari, który jest legendą sportów motorowych. Mają 15 tytułów wśród kierowców oraz 16 wśród konstruktorów. Równie dużą popularnością cieszy się piłką nożną. Włosi zdobyli Mistrzostwo Świata na Mundialu czterokrotnie, ostatnio w 2006 roku. Dodatkowo w Rzymie znajduje się Stadion Olimpijski. Oprócz piłki nożnej dużą popularnością cieszy się koszykówka (2. miejsce drużyny narodowej począwszy od lat 50.), siatkówka, szermierka, piłka wodna, rugby, kolarstwo, hokej na lodzie, pływanie. Gospodarka: Teraz przyszedł czas na gospodarkę. Włochy mają bardzo rozbudowaną gospodarkę. Włochy są krajem wysoko rozwiniętym, jedną z europejskich i światowych potęg gospodarczych; 2007 wartość produktu krajowego wynosiła 1786 mld dolarów USA — 4. miejsce w Europie po Niemczech, Wielkiej Brytanii i Francji, 10. — w świecie; produkt krajowy brutto na 1 mieszkańca wg parytetu siły nabywczej 30,4 tys. dolarów USA (2007). W latach 60. i 70. XX w. gospodarka włoska należała do najszybciej rozwijających się w Europie; wysokie tempo wzrostu (ok. 5% rocznie) było wynikiem integracji europejskiej, napływu kapitału zagranicznego oraz proeksportowego rozwoju przemysłu, wykorzystującego tanią siłę roboczą; w latach 80. nastąpiło osłabienie tempa rozwoju (wzrost produktu krajowego brutto o ok. 2% rocznie), a na początku lat 90. recesja gospodarcza, spowodowana m.in. narastającym deficytem budżetowym (do ok. 10% produktu krajowego brutto), największą wśród krajów UE inflacją (ponad 10% rocznie) oraz wielkim kryzysem korupcyjnym i politycznym (1993). Wiele długoletnich problemów ekonomicznych zostało przezwyciężonych w ostatnich dekadach XX w., co pozwoliło na wejście do europejskiej unii monetarnej (inflacja 2004 — 2,3%). Na początku XXI w. nastąpił spadek tempa wzrostu gospodarczego (0,1%, 2005), m.in. na skutek zbytniego obciążenia budżetu wydatkami socjalnymi, silnej pozycji związków zawodowych oraz korupcji. Przemysł: Włochy posiadają różnorodne, ale mało zasobne złoża surowców miner.; górnictwo odgrywa coraz mniejszą rolę w gospodarce z powodu wyczerpania wielu złóż bądź nieopłacalności wydobycia. Główne eksploatowane surowce miner. to: ropa naft. (6,1 mln t, 2005) na południu Sycylii i Niz. Padańskiej, gaz ziemny (12,0 mld m3) w szelfie M. Adriatyckiego, Preapeninie Adriatyckim i na Sycylii, rudy cynku i ołowiu (Sardynia), rtęci (Amiata w Toskanii), poza tym boksyty, baryt, siarka, sól kam. (z wody mor.) i surowce budowlane, m.in. słynne marmury (5,6 mln t, 2003; Carrara, Siena, Werona). Zapotrzebowanie krajowego przemysłu przetwórczego na surowce miner. w ponad 80% pokrywa import, zwłaszcza ropy naft. (z Algierii, Libii, krajów nad Zat. Perską i Rosji), gazu ziemnego (z Algierii, Rosji), rud żelaza i metali kolorowych (gł. z krajów afryk. i latynoamer.). Podstawą energetyki są elektrownie naft. i gazowe (78,9% produkcji energii elektrycznej, 2002), zlokalizowane gł. w Lombardii i Piemoncie oraz w portach dowozowych surowców energ. (Genua, La Spezia, Neapol, Brindisi, Palermo); 19% energii wytwarzają hydroelektrownie regionu alp. i apenińskiego, pozostałą część geotermalne, w tym najstarsza na świecie Larderello w Toskanii (zbud. 1904); produkcja energii elektrycznej 270,1 mld kW·h (2003). Przemysł przetwórczy Włoch charakteryzuje się szerokim asortymentem produkcji i dużą nowoczesnością wyrobów; oprócz wielkich zakładów przem. funkcjonują małe, zwłaszcza w lekkich branżach przemysłu, dostarczające dużą część produkcji przem. na rynek krajowy i eksport. Główne gałęzie przemysłu przetwórczego: maszyn. i metal., chem., włók., odzież. i skórz., spoż. oraz hutn., drzewny, papierniczy i poligraficzny. Rolnictwo: Użytki rolne zajmują 51,2% pow. kraju, w tym grunty orne i sady — 36,7% pow. (2002); struktura użytkowania ziemi jak również charakter produkcji rolnej i jej towarowość są zróżnicowane regionalnie; w strefie alp. dominują łąki i pastwiska, na Niz. Padańskiej — grunty orne i sady, w regionie apenińskim i wyspach — suche pastwiska i sady; ok. 76% gospodarstw rolnych ma pow. do 5 ha (najwięcej na południu kraju), ok. 6% — powyżej 20 ha (gł. na Niz. Padańskiej); stopień mechanizacji prac polowych jest duży (1 ciągnik na 9,3 ha użytków rolnych, 2002), nawożenia gruntów — stosunkowo niewielki (ok. 93 kg nawozów sztucznych na 1 ha; nawadnia się ponad 17% użytków rolnych, najwięcej w dolinach rzek na południu kraju. Największe powierzchnie upraw, zwłaszcza na Niz. Padańskiej, zajmują zboża: pszenica, kukurydza, jęczmień i ryż (dolina środkowego Padu); Niz. Padańska jest też gł. obszarem uprawy ziemniaków i buraków cukrowych. Ogromne znaczenie ma sadownictwo; na pogórzu i w dolinach Alp — sady jabłoniowe i winnice, na Płw. Apenińskim — gaje oliwne (do wys. 1000 m), winnice i sady, gł. brzoskwinie, śliwy i grusze, a na wyspach — również pomarańcze, cytryny, migdałowce i figowce. Włochy należą do świat. producentów winogron (9,5 mln t; 1. miejsce, 2005), oliwek (4,1 mln t; 1. miejsce), kiwii (475 tys. t; 1. miejsce), karczochów (470 tys. t; 1. miejsce). Na północy kraju jest rozpowszechniona uprawa warzyw, zwłaszcza pomidorów, papryki i cebuli. Na północy znaczenie ma hodowla bydła (6,7 mln sztuk, 2004) o profilu mlecznym oraz trzody chlewnej (9,2 mln), na południu ekstensywna hodowla owiec (8,0 mln) i kóz, w całym kraju — drobiu. Rozwinięte rybołówstwo mor., zwłaszcza przybrzeżne połowy sardynek, makreli, tuńczyka oraz małży i krewetek (łącznie 296 tys. t — 2003); gł. porty rybackie: Bari, Rimini, Ankona, Chioggia, Neapol i Mesyna. Turystyka: Corocznie Włochy odwiedza ponad 30 mln turystów zagr. (2005 — 37,0 mln, wpływy 37,9 mld dol. USA); gł. ośrodkami turyst. są miasta bogate w zabytki architektury antycznej, renes. i barok. oraz w zbiory muzealne, najważniejsze to: Rzym — z Forum Romanum, Koloseum i watykańską Bazyliką Św. Piotra, Wenecja — ze słynną Bazyliką Św. Marka i Pałacem Dożów, Florencja — ze znaną Galerią Uffizi i renes. pałacami, Neapol — z pobliskimi ruinami Pompejów i Herkulanum oraz Mediolan, Piza, Padwa, Asyż i in.; turystów przyciągają również słoneczne plaże i kąpieliska Riwiery Włoskiej (San Remo, Imperia, Rapallo) i wybrzeży M. Adriatyckiego, jeziora alp., wulkany, parki nar., przybrzeżne wyspy (zwłaszcza Capri) oraz znane ośr. narciarskie, m.in. Cortina d'Ampezzo; oprócz turystów duży napływ pielgrzymów, zwłaszcza do Rzymu i Asyżu; rozbudowana infrastruktura turyst. — 1,9 mln miejsc noclegowych w hotelach (2001). Transport i łączność: Gęsta sieć komunik., zwłaszcza na północy kraju; długość dróg samoch. wynosi 480 tys. km (2004), w tym 6,5 tys. płatnych autostrad (m.in. znana Autostrada Słońca, łącząca Mediolan z Rzymem i Neapolem), powiązanych z systemem eur. poprzez transalp. tunele drogowe (najdłuższy pod Mont Blanc, 11,6 km). Wysoki poziom motoryzacji; w użytkowaniu 34,3 mln samochodów osobowych (596 samochodów na 1000 mieszk. — 2003) i 3,9 mln sztuk samochodów ciężarowych i autobusów. W 2005 eksploatowano 19,5 tys. km linii kol. (5,3 km na 100 km2), z tego 11,6 tys. zelektryfikowanych; Rzym jest połączony z Neapolem, Wenecją, Mediolanem i Turynem systemem pociągów dużej prędkości (pendolino); połączenie z Francją i Szwajcarią przez tunele kol. w Alpach: Mont Cenis (dł. 13,6 km) na trasie Turyn–Lyon, Simplon (19,8 km) na trasie Mediolan–Berno; na linii Florencja–Bolonia — Tunel Apeniński (dł. 18,5 km); w górach liczne kolejki terenowe i linowe; w Rzymie, Mediolanie i Neapolu jest użytkowane metro. Handel zagraniczny: Włochy są jednym z gł. udziałowców handlu świat.; wartość eksportu 366,8 mld dol. USA, importu 379,7 mld dol. USA (2005). Eksport obejmuje gł. urządzenia elektryczne, środki transportu, chemikalia, wyroby przemysłu lekkiego (buty, tekstylia) i spoż. (wina, sery, owoce); import surowców miner. i paliw, chemikaliów, maszyn i środków transportu, artykułów spoż., tytoniu, drewna, bawełny; gł. partnerzy handl.: Niemcy, Francja, Hiszpania, W. Brytania. To tyle jeśli chodzi o artykuł. Co do źródeł, korzystałem ze wszystkich ważnych mi informacji i tutaj je wpisywałem. Czasami wszystko było w porządku i zrobiłem kopiuj/wklej. Dziękuje za uwagę.

Witam Was bardzo serdecznie, dzisiaj przedstawie Wam kolejne państwo Europejskie. Tym razem Niemcy. Myślę, że Wam się spodoba ten artykuł, postanowiłem zmienić kilka rzeczy, ale też dodać. Większość rzeczy zostało jak było. Miłego czytania ! Spis Treści: 1. Flaga kraju. 2. Herb kraju. 3. Informacje o kraju. 4. Historia kraju od starożytności. 5. Turystyka. 6. Ciekawostki. 1. Flaga kraju: 2. Herb kraju: 3. Informacje o kraju: Niemcy ( Republika Federalna Niemiec, RFN ) to państwo federacyjne, leżące w zachodniej i środkowej Europie. Składa się z z 16 krajów związkowych ( landów ), a jego stolicą i największym miastem jest Berlin. Państwo ma powierzchnię 357 386 km² i panuje w nim klimat umiarkowany. Z około 83 milionami mieszkańców jest najludniejszym państwem Unii Europejskiej. Podział społeczeństwa jest różny w zależności od regionu. Około jedna trzecia mieszkańców (25 milionów) mieszka w 82 metropoliach. Około 50,5 miliona w gminach i miastach od 2000 do 100 000 mieszkańców. Dla prawie 6,4 miliona osób domem są miejscowości poniżej 2000 mieszkańców. Gęstość zaludnienia wynosi 232 osób/km². Walutą Niemiec jest euro ( 1 euro = 100 eurocentów ). W Niemczech panują dwa rodzaje religii, jedna to katolicyzm ( 28,5%), a druga protestantyzm ( 26,5% ). Językiem urzędowym kraju jest język niemiecki. Niemcy są republiką oraz posiadają system kanclerski. Jak pisałem na samym początku ten kraj jest typem państwa federacyjnym. Głową państwa jest prezydent Frank-Walter Steinmeier. 4. Historia kraju od starożytności: W starożytności na terenie obecnych Niemiec zamieszkiwały plemiona Bałtów i Celtów. Germanie (w obecnym rozumieniu tej nazwy) zamieszkiwali w południowo zachodniej Skandynawii i Jutlandii. Zanim zostali po raz pierwszy wzmiankowani w źródle historycznym, zaczęli migrować wzdłuż wybrzeży Bałtyku i na południe. W początkach średniowiecza,w VI wieku, w zapisach kronikarzy pojawiła się nazwa Słowianie. Na terenie współczesnych Niemiec zamieszkiwali oni przede wszystkim ziemie nad Łabą i na wschód od niej. Słowiańskie osadnictwo miało też miejsce na terenie dzisiejszej Bawarii (Bavaria Slavica). W późniejszych wiekach Słowianie ulegli germanizacji. W X wieku terytoria niemieckie uformowały centralną część Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W XVI wieku północne Niemcy stały się centrum reformacji protestanskiej, podczas gdy części południowe i zachodnie pozostały katolickie. Różnice religijne doprowadziły do licznych konfliktów, na przykład do Wojny Trzydziestoletniej. Okupacja kraju w okresie wojen napoleońskiej doprowadziła do rozwoju pangermanizacji i, w rezultacie, do zjednoczenia Niemiec w 1871 roku. Nowe niemieckie cesarstwo zostało zdominowane przez Prusy. W wyniku I wojny światowej i rewolucji w latach 1918–1919 Niemcy stały się Republiką Weimarską, a część ich dawnych ziem została podzielona przez traktat wersalski. W 1933 roku wielki kryzys doprowadził do powstania III Rzeszy. Następne lata zostały zdominowane przez narodowy socjalizm i działania zbrojne podczas II wojny światowej. Po 1945 roku Niemcy zostały podzielone przez zwycięskich w wojnie aliantów, w wyniku czego powstały dwa państwa: Niemiecka Republika Demokratyczna i Republika Federalna Niemiec. Ich zjednoczenie nastąpiło w 1990 roku. W roku 1957 Niemcy Zachodnie były jednym z członków założycieli wspólnot europejskich, przekształconych później w Unię Europejską. Niemiecka gospodarka stanowi jedną z największych na świecie. Niemcy mają także bogatą historię i dziedzictwo kulturowe. 5. Turystyka: 1. Wyspa muzeów w Berlinie: 2. Jezioro Bodeńskie z wyspą Mainau: 3. Zamek Heidelberg: 4. Schwarzwald: 5. Skała Lorelei: 6. Ciekawostki: 1. Większość taksówek w Niemczech jest marki Mercedes. 2. Jest tam ponad 1000 rodzajów kiełbasy. 3. W kraju tym jest najwięcej na świecie ogrodów zoologicznych (ponad 400). 4. Donaudampfschifffahrtselektrizitätenhauptbetriebswerkbauunterbeamtengesellschaft (79 liter) – to najdłuższy niemiecki wyraz. 5. W latach 1933 – 1942 w Niemczech wybudowano 3 870 km autostrad. 6. W kraju tym w XVI wieku grasował seryjny morderca, który w ciągu 13 lat zabił blisko tysiąc osób. 7. 40% rocznych zasobów piwa w Niemczech sprzedawanych jest podczas trwania Oktoberfest. 8. Niemcy, mimo że są miłośnikami piwa, pod względem produkcji zajmują dopiero piąte miejsce na świecie. 9. Najbardziej zabójczą chorobą w tym kraju jest niewydolność układu krążenia. 10. W Niemczech piwo sprzedawane jest osobom, które ukończyły 16 lat. Na sam koniec chciałem napisać, że artykuł bym robiony za pomocą internetu. Tam gdzie jest mowa o historii starożytnej Niemiec skopiowałem i wkleiłem całą historie, ponieważ nie było tam co streszczać, wszystko jest ciekawe. Zapraszam do oceny ! @ KamiLeKnapisałem przecież, że korzystałem z internetu ;c oraz informacje o kraju napisałem ręcznie nie kopiując wszystkiego z wikipedii. Urywkami to wpisywałem.

Raz dwa, raz dwa, raz dwa. Witam Was wszystkich bardzo serdecznie, a z tej strony Wasz ukochany użytkownik FooL Hack. Dzisiaj przygotowałem dla Was serie pt "Dookoła świata". O co chodzi ogólnie w tej serii? Już tłumacze. Na świecie mamy cztery podstawowe kontynenty z krajami: Europa, Azja, Afryka oraz Ameryka (składająca się z dwóch stanów północna oraz południowa). Zaczynamy od Europy, a państwem pierwszym będzie nasza ojczyzna, czyli Polska, tak dokładnie. Jeśli chodzi o zawartość artykułu będzie ona podana w poniższym spisie treści. Zapraszam do lektury. Spis treści: 1. Flaga państwa. 2. Godło państwa. 3. Informacje ( położenie, stolica itd. ) 4. Najładniejsze miasta, które warto zwiedzić nocą. 5. Najciekawsze zabytki kraju. 6. 10 ciekawostek o Polsce. 1. Flaga Państwa: 2. Herb Państwa: 3. Informacje: Polska ( Rzeczpospolita Polska ) państwo unitarne leżące w Środkowej Europie, położone między Morzem Bałtyckim na północy, a Sudetami i Karpatami na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry. Od północy Polska graniczy z Rosją ( z jej obwodem kaliningradzkim ) i Litwą, od wschodu z Białorusią i Ukrainą, od południa ze Słowacją i Czechami, od zachodu z Niemcami. Większość północnej granicy Polski wyznacza wybrzeże Morza Bałtyckiego. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 696 km², co daje jej 69. miejsce na świecie i 9. w Europie. Zamieszkana przez 38,413 miliona ludzi (2018), zajmuje pod względem liczby ludności 36. miejsce na świecie, a 6. w Unii Europejskiej. Polska podzielona jest na 16 województw. Jej największym miastem i jednocześnie stolicą jest Warszawa Inne metropolie to Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk i Szczecin. Polska jest krajem jednolitym etnicznie – 97% ludności deklaruje narodowość polską. Językiem urzędowym Polski jest polski. W kraju panuję ustrój demokratyczny, a jej typ, to republika parlamentarna. Głową naszego państwa jest nasz kochany Prezydent RP Andrzej Duda. Waluta kraju, to złoty. Religią dominującą w Polsce jest katolicyzm, czyli 91,9% całego kraju. 4. Najpiękniejsze miasta, które warto zwiedzić nocą, to: a) Bydgoszcz: b) Grudziądz: c) Lublin: d) Inowrocław: e) Warszawa: 5. Najciekawsze zabytki kraju: a) Wieliczka: b) Wawel: c) Stare miasto w Warszawie: 6. Ciekawostki: 1. Jan Heweliusz, jako pierwszy opublikował dokładne mapy księżyca. 2. Przystanek Woodstock jest największym otwartym festiwalem w Europie 3. Dużo związków małżeńskich zawieranych jest w młodym wieku. 4. Tradycyjną potrawą jest bigos. 5. We wsi Piątek, 33 km od Łodzi znajduje się dokładny środek Polski. 6. Najstarszym drzewem w Polsce i prawdopodobnie w Europie jest cis w Henrykowie Lubańskim mający około 1500 lat. 7. W miejscowości Tychowo znajduje się największy w Polsce kamień ważący około 200 ton i mający 44 metry średnicy. 8. Pustynie Błędowska jest jedyną naturalną pustynią w Europie. 9. Polacy pierwsi na świecie, opracowali sposób na picie denaturatu, płynu borygo, kwasu siarkowego i wody kolońskiej. 10. 5 czerwca 1443 roku w okolicach Wrocławia ziemia za trzęsła się z siłą około 6 stopni w skali Richtera. Podczas tego największego odnotowanego trzęsienia ziemi w Polsce zginęło 30 osób. https://poznajnieznane.pl/polska-ciekawostki2/ https://pl.wikipedia.org/wiki/Polska @ KamiLeKO Polsce każdy Polak wie dużo, więc wątpię, żeby jakieś informację się znalazły, ale następne państwa to już mniejsza wiedza, więc będzie ciekawiej. @ Sysia ;*O Polsce mało co do pisania, ale kolejne państwa będą ciekawe ;c @ drennnie wagarowałem, po prostu zapomniałem o Australi. A po co mam mówić o Antarktydzie skoro ten kontynet nie ma zbytnio warunków do życia. Napisałem podstawowe, czyli te, które mają swoje kraje i da się na nich żyć. My bad zwracam honor.