Skocz do zawartości
Konkurs MCFarma - Minecraft Edycja 1 ×
MISS & MISTER | WIOSNA 2024 ♥ ×
EVENT Kobiety vs Mężczyźni ×
[KONKURS] Znajdź pisanki! ×

Zablokowane [Europa] Rosja


Rekomendowane odpowiedzi

image.png.777bbc42498bf750627257ca55c4d505.png

Witam Was bardzo serdecznie w kolejnym moim artykule na forum. Dzisiaj kontynuuje serie, która miała na celu prezentacje wszystkich krajów na świecie. Kto czytał poprzednie moje artykuły, to wie dobrze, że stoimy dalej na Europie. Dzisiaj opiszemy sobie Rosję. Zapraszam serdecznie do czytania lektury.

Zaczniemy od podstawy programowej, czyli pierwsza rzecz, którą robię cały czas przy omawianiu państw, to informację o nim. Mam na myśli położenie itd. Rosja to państwo rozciągające się od wschodniej Europy przez północną część Azji do Oceanu Spokojnego, składające się według swojej konstytucji z 85 podmiotów federalnych. Federacja Rosyjska jest największym państwem na świecie pod względem powierzchni oraz szóstym pod względem wielkości w historii świata. Pod względem liczby ludności zajmuje 9 miejsce. Rosja należy do największych gospodarek świata, pod względem PKB zajmuje 6. miejsce na świecie. Państwo rosyjskie dysponuje największymi na świecie zasobami naturalnymi i źródłami energii. Rosja jest członkiem wielu międzynarodowych organizacji, m.in. jednym z pięciu stałych członków Rady Bezpieczeństwa ONZ i odgrywa znaczącą rolę w polityce światowej.

Stolica -> Moskwa

Język urzędowy -> Rosyjski

Powierzchnia -> 17 075 400 km²

Liczba ludności -> 146 877 088

Według historiografii rosyjskiej początki rosyjskiej państwowości sięgają IX wieku i Rusi Kijowskiej. Kultura ruska kształtowała się pod silnym wpływem Słowian Południowych i Bizancjum, za których pośrednictwem przyjęto prawosławie. W XII wieku Ruś uległa rozbiciu na księstwa udzielne. Wydzielone w XIII wieku Księstwo Moskiewskie doprowadziło do scalenia północno-wschodnich ziem ruskich i wyzwolenia ich spod panowania tatarskiego (XIII–XV w.). Najazdy tatarskie wywarły silny wpływ na historię Rusi, a sami Tatarzy są obecnie największą mniejszością etniczną Rosji. W 1547 Iwan IV Groźny został koronowany na cara, a nazwa państwa została zmieniona na Carstwo Rosyjskie. W latach 862–1598 dynastią panującą byli Rurykowicze, w latach 1613–1917 na tronie zasiadali Romanowie. Za panowania Piotra Wielkiego doszło do umocnienia pozycji Rosji na arenie międzynarodowej i ustanowienia Imperium Rosyjskiego. W XVI–XIX w. Rosja zyskała ogromne obszary w Europie Wschodniej, Azji Północnej, Środkowej, na Kaukazie oraz przejściowo w Ameryce Północnej (obecność rosyjską na tym kontynencie zakończyła sprzedaż Alaski w USA w 1867r.).

Klimat przeważnie kontynentalny strefy umiarkowanej i podbiegunowej, na niewielkim obszarze wschodniego wybrzeża klimat monsunowy, a nad Morzem Czarnym klimat podzwrotnikowy typu śródziemnomorskiego. Średnia temperatura lipca od +2 °C na północnym wybrzeżu i +15 °C na wschodzie do +25 °C na południu Niziny Wschodnioeuropejskiej. Średnia temperatura stycznia od +1 °C nad Morzem Czarnym i –6 °C na zachodzie do –20 °C na wschodnim wybrzeżu i poniżej –30 °C w Syberii Wschodniej (w rejonie Ojmiakonu ok. –50 °C). Roczna suma opadów od ponad 600 mm na krańcu zachodnim i wschodnim do około 200 mm na Syberii Środkowej i Wschodniej oraz poniżej 200 mm na Nizinie Nadkaspijskiej. W wysokich górach do 1000 mm. Pokrywa śnieżna utrzymuje się od 1 miesiąca nad Morzem Czarnym do 9 miesięcy na wybrzeżach Morza Akrtycznego.

Gospodarka:

Rozpad ZSRR i załamanie współpracy między nowo powstałymi państwami (przerwane wzajemne dostawy surowców, energii elektrycznej i części zamiennych) oraz powolne i niekonsekwentne wprowadzanie elementów gospodarki rynkowej w miejsce centralnie planowanej, przyczyniły się do pogłębienia kryzysu gospodarczego; program reform wielokrotnie zmieniany w wyniku nieustabilizowanej sytuacji politycznej; stopień scentralizowania gospodarki jest nadal bardzo duży (pozostały wielkie państwowe przedsiębiorstwa). Wpływy podatkowe stanowią 92,4% dochodów budżetu federalnego. W 1992 zapoczątkowano masową prywatyzację (każdy obywatel otrzymał bon o nominalnej wartości 10 tys. rubli, tj. 23 dolary USA); niezależnie od darmowego wydawania czeków są prywatyzowane przedsiębiorstwa rentowne, m.in. w przemyśle paliw (1994 przygotowano do prywatyzacji 2 największe zjednoczenia w Rosji — Gazprom i Surgutneftegaz); 1992–93 sprywatyzowano ponad 80 tys. przedsiębiorstw (z tego ponad 1/2 w sferze usług). W VIII 1998 nastąpił gwałtowny odpływ ogromnej części nagromadzonego przez ostatnie lata zagranicznego kapitału portfelowego. Bezpośrednimi przyczynami odwrotu inwestorów zagranicznych (a także krajowych) były: fiasko rozmów z MFW w sprawie otrzymania przez Rosję kolejnej pomocy finansowej na kwotę 22 mld dolarów USA; ogłoszenie przez rząd 90-dniowego moratorium na spłatę zadłużenia w stosunku do inwestorów zagranicznych; ujawnienie planów rządu dotyczących zmiany warunków wykupienia przez rząd swoich papierów wartościowych, co oznaczało olbrzymie straty dla inwestorów zagranicznych; zapowiedź rządu, że pozwoli na 30% deprecjację rubla do końca roku; oświadczenie banku centralnego Rosji, że nie będzie bronił (przez wykorzystanie rezerw walut wymienialnych) rubla przed deprecjacją; oświadczenie rządu, że będzie miał kłopoty z wykupieniem swoich papierów wartościowych nabytych przez krajowych inwestorów.

Przemysł:

Rosja należy do największych świat. producentów surowców energ.; 1988 wydobycie ropy naft. wynosiło 570 mln t (1. miejsce w świecie), 2005 — 470 mln t (2. miejsce, po Arabii Saudyjskiej); spadek wydobycia spowodowany brakiem kapitałów na modernizację sprzętu górn. (ok. 25 tys. odwiertów nieczynnych, wymagających remontu); 2/3 wydobycia pochodzi z Syberii Zach., ze złóż wzdłuż środkowego biegu rz. Ob; gł. pola: samotłorskie, mamontowskie, fiodorowskie, ust-bałyckie (w obwodzie tiumeńskim i w przyległej części obwodu tomskiego); ropa (zawierająca także skroplony gaz ziemny) jest wysokiej jakości; 1/4 ropy pochodzi z Zagłębia Wołżańsko-Uralskiego (m.in. Romaszkino, Tujmazy, Iszymbaj); gł. pola: Samarska Łuka (obwód samarski), Tujmazy i Iszymbaj (Baszkiria), obwód permski; poza tym ropa naft. jest wydobywana w dawnych ośr. na Kaukazie Północnym, zwłaszcza w Czeczenii (Grozny) i Adygei (Majkop) oraz w rep. Komi, na Sachalinie (Ocha) i w obwodzie kaliningradzkim (k. Znamieńska); 1992 zostały odkryte wielkie złoża ropy naft. w południowo-wschodniej części szelfu M. Barentsa. W Rosji występuje ok. 40% świat. zasobów gazu ziemnego (tj. 55 bln m3); 2005 wydobycie wyniosło 598 mld m3 (1. miejsce na świecie); 90% gazu wydobywa się w północnej części Syberii Zach. (Urengoj, Jamburg, Polarne, Miedwieże w obwodzie tiumeńskim) i na Uralu; ok. 1/5 stanowi gaz wydobywany łącznie z ropą naft. w regionach Powołża (Almietjewsk), Uralu (Orenburg) i Kaukazu Północnego (Krasnodar, Grozny); mniejsze ośr. wydobycia w rep. Komi (Wuktył), na Kaukazie Północnym (Stawropol), w obwodzie astrachańskim w pobliżu ujścia Wołgi, na Sachalinie i w Jakucji.

Rolnictwo:

Użytki rolne zajmują 13% pow. kraju (2001), z tego grunty orne — 119,1 mln ha (57%), łąki kośne — 18,1 mln ha, pastwiska — 54,1 mln ha; ziemie nawadniane (4,6 mln ha), gł. na Kaukazie Północnym i Powołżu, osuszone, gł. w regionach Północno-Zachodnim i Centralnym. Rolnictwo jest najbardziej zacofaną dziedziną gospodarki, odznaczającą się niską produktywnością użytków rolnych oraz niską wydajnością pracy; mimo ogromnego areału użytków rolnych i dużej liczby zatrudnionych, rolnictwo nie zapewnia ludności dostatecznego wyżywienia oraz odpowiedniej ilości surowców dla przemysłu przetwórczego. Przyczyną zacofania są niezbyt sprzyjające warunki naturalne na większości obszaru kraju, a także specyficzna struktura agrarna (trwająca nadal dominacja dawnych kołchozów i sowchozów, obecnie najczęściej w formie spółek lub towarzystw akcyjnych) oraz niskie nakłady inwestycyjne na rolnictwo. Główne znaczenie ma produkcja roślinna; powszechnie uprawiane są zboża (43 mln ha, 2001): pszenica (47,6 mln t, 2005; 4. miejsce w świecie), jęczmień (15,8 mln t; 1. miejsce), żyto (3,6 mln t; 1. miejsce), owies (4,6 mln t; 1. miejsce), kukurydza (3,5 mln t), ryż (2,9 mln t), ponadto ziemniaki (36,4 mln t; 2. miejsce w świecie, po Chinach), gryka, proso, groch, fasola; w uprawach przem. dominują rośliny oleiste (80% pow. zasiewów): słonecznik i len, ponadto buraki cukr.; Rosja jest gł. świat producentem malin, porzeczek, agrestu, wyki, mimo znacznego zmniejszenia powierzchni upraw. Na południu kraju (dolina Wołgi–Achtuby, Kaukaz Pn.) są charakterystyczne tzw. basztany, tj. uprawy roślin dyniowatych. Pogłowie podstawowych rodzajów zwierząt hodowlanych zmniejszyło się do poziomu sprzed II wojny światowej, a ogólna produktywność hodowli do poziomu z końca lat 50. XX w.; gł. regiony hodowli bydła (24,9 mln sztuk, 2004): Nadwołżański, Centralny i Syberia Zachodnia; trzody chlewnej (16,0 mln): Kaukaz Północny, regiony: Północny, Nadwołżański i Centralnoczarnoziemny; owiec i kóz: Region Nadwołżański, Kaukaz Północny i Syberia Wschodnia; stosunkowo najlepiej jest rozwinięty chów drobiu (ponad 500 mln sztuk, gł. kur, kaczek i gęsi), zarówno w dużych fermach podmiejskich, jak też w gospodarstwach przyzagrodowych. W tundrze i lasotundrze hoduje się renifery. Produkcja skór futerkowych, uzyskiwanych z myślistwa (lisy, pieśce, sobole, popielice, gronostaje, ondatry) lub hodowli (m.in. lisy srebrzysto-czarne i błękitne, nutrie, norki).

Transport i łączność:

Długość eksploatowanych linii kol. na terytorium Rosji wynosi 87,2 tys. km (2005), dróg samoch. — 601 tys. km (z tego 91% o twardej nawierzchni), dróg wodnych — 102 tys. km, magistralnych rurociągów 213 tys. km (2001); w przewozach ładunków gł. rolę odgrywa transport kol. (41% przewozów liczonych w mln t), rurociągowy (33%), samoch. (21%), w przewozach pasażerów — transport samoch. (50% przewozów liczonych w mln osób) i kol. (3,1%). Układ linii kol. w eur. części R. przypomina ogromne koło, którego osią jest węzeł moskiewski z 11 magistralami rozchodzącymi się we wszystkich kierunkach, przeciętymi dwiema liniami okrężnymi. Na wschód od tego koła biegną linie równoleżnikowe, których liczba ulega stopniowej redukcji. Wysunięte najdalej 3 wielkie magistrale: Transsyberyjska, Środkowosyberyjska i Południowosyberyjska znalazły się częściowo poza granicami R. (w Kazachstanie), co komplikuje komunikację z Syberią Wsch. i Dalekim Wschodem, którą obsługuje tylko Kolej Transsyberyjska i eksploatowana w niewielkim stopniu Kolej Bajkalsko-Amurska. Transport samoch. odgrywa ważną rolę w przewozach towarów i pasażerów na krótkie odległości; sieć drogowa rozmieszczona bardzo nierównomiernie (300 km/1000 km2 w obwodzie mosk., 70 km/1000 km2 na Uralu i 1,5 km/1000 km2 w Jakucji); gł. drogi samoch.: Moskwa–Petersburg, Moskwa–Mińsk (Białoruś), Moskwa–Kijów (Ukraina), Moskwa–Symferopol (Ukraina), Moskwa–Kazań, Moskwa–Samara; ok. 40% osiedli wiejskich nie ma połączenia drogowego o twardej nawierzchni; w zimie drogi są często nieprzejezdne. Do największych magistrali wodnych należą Wołga z Kamą, Ob z Irtyszem, Jenisej, Lena, Amur; dzięki budowie kanałów żegl.: Białomorsko-Bałtyckiego, im. Moskwy, Wołżańsko-Dońskiego oraz rekonstrukcji Wołżańsko-Bałtyckiej Drogi Wodnej w eur. części Rosji powstał jednolity śródlądowy system wodny; transportem rzecznym (112 mln t, 2001) przewozi się gł. materiały budowlane, drewno, ropę i produkty naft. (zwłaszcza w azjat. części Rosji).

Kuchnia:

1. Zupy Rosyjskie:

Zacznijmy jednak od czegoś innego. Od setek lat zupy w Rosji stanowią ważny element kuchni narodowej i podobnie jak w wielu regionach Polski bez zupy nie ma pełnego obiadu. Przed każdym drugim daniem na stole powinien wylądować ciepły talerz pożywnej zupy, a dopiero drugie danie.

2. Solanka:

Bezkonkurencyjna, niepowtarzalna. Królowa wśród rosyjskich zup. Przez wieki było to typowe danie chłopskie, które początkowo miało postać zupy rybnej bez dodatków, dopiero z czasem zaczynano eksperymentować i dodawać kolejne składniki. Danie tak specyficzne, że nie bardzo wiem do czego je porównać. Wyrazisty, kwaskowato-słodki smak o mocnym ziołowym aromacie. Je się ją w całej Rosji,  na Ukrainie i Białorusi, a przed 1989 rokiem jadało się także w wielu stołówkach byłego NRD.   Aktualnie mięsny, rybny lub grzybowy wywar doprawia się sowicie ziołami. Często – jak do śląskiego żurku (uwielbiam!) dodaje się też więcej niż jeden rodzaj mięsa. Można wrzucić boczek, słoninę, mięsa wędzone, gotowane, a nawet parówki. Do wywaru dodaje się także sok z cytryny, okazyjnie kwas chlebowy, wodę po ogórkach kiszonych lub kiszonej kapuście, czasem i oliwki. Jakby tego było mało na górę ląduje łyżka śmietany, którą w swoim talerzu już zdążyłem rozmieszać. Bardzo, bardzo smaczna zupa. Mój numer jeden!

3. "Szczi i kasza - strawa nasza":

To rosyjskie powiedzenie jest kwintesencją kuchni rosyjskiej. Ma być prosto, tanio i treściwie. To właśnie Szczi. Szczi (щи) to zupa, na którą może składać się właściwie wszystko. Jedynym jej stałym składnikiem jest kapusta. Zwykła – co wtedy odpowiadać może naszej zupie jarzynowej, lub kapusta kwaszona – co zaś na dobrą sprawę przypomina nasz kapuśniak. Zupę także robi się na wywarze mięsnym lub rybnym i w zależności od upodobań i aktualnego stanu spiżarki można do niej wrzucić wszystko. Przede wszystkim jednak dodaje się warzywa wszelakie, grzyby i najczęściej – kaszę gryczaną. Do smaku, po lekkim wystudzeniu zupy także dodaje się łyżkę śmietany.

4. Okroszka:

Okroszka to rosyjski klasyk, choć nie wpisuje się w kanon, gdyż w porównaniu do powyższych podawana jest na zimno. Zasadniczo nie ma filozofi w przygotowaniu takiej zupy i byłbym w stanie zrobić ją na poczekaniu w 10 minut. Jedyne co potrzeba to ogórek, kiełbasa lub inne mięso, jajka, ziemniaki, rzodkiewki i jakie tam jeszcze warzywa są pod ręką. Zazwyczaj dodaje się jeszcze koperek, jednak my trafiliśmy na wersję uboższą. Zabiera się ją sowicie jogurtem, kefirem, serwatką albo śmietaną, do smaku dodaje się trochę cytryny i chrzanu. Da się zjeść, jednak wielkim fanem tego dania nie zostałem. Jak dla mnie ciut mdła, chyba że tym razem trafiłem na felernego kucharza…

5. Pielmieni w bulionie:

Miałem dylemat, gdzie zakwalifikować to danie. Niby są to pierożki, danie stałe, jednak niekiedy podawane w bulionie, przez co noszące pewne znamiona zupy. Zatem postanowiłem to tradycyjne danie rosyjskie wrzucić pod koniec zup, a na początku dań stałych, uzyskując mam nadzieję należyty kompromis.

Cóż to są te pielmieni? Kiedy jeszcze nic nie wiedziałem o kuchni rosyjskiej, w głowie miałem tylko tę jedną nazwę. Pielmieni, pielmieni, pielmieni. Ktoś był, opowiadał, ludzie w krajach jak Grucja, Kirgistan także mówili, że trzeba skosztować, nawet uważali, że to ich narodowa potrawa. Nic więc dziwnego, że była to pierwsza potrawa kuchni rosyjskiej o jaką poprosiłem w barze. Pielmieni są jednak niczym innym jak pierogami nadzianymi mięsem, cebulą i czosnkiem. Całkiem jak nasze pierogi, baaardzo smaczne!

6. Ryby:

Ryby to coś, z czego słyną okolice Bajkału. Różne, przeróżne. Właściwie to w większość dań obiadowych jakie jedliśmy poza pirożkami i im podobnymi (poniżej!) były to ryby w różnej postaci. Kupić można wiele różnych ganunków ryb zarówno rzecznych, morskich jak i tych pływających w samym Bajkale, z sławnym Omulem na pierwszym miejscu.

7. Kawior:

Jak ryby to i musi być kawior. Zwłaszcza w Rosji, gdzie jedzony był na dworach już w XII wieku. Choć osobiście nie jestem fanem ikry, to trzeba przyznać, że wybór, nawet w zwykłych sklepach spożywczych był spory. Zazwyczaj kawior pochodzi z łososia (kawior czerwony), dorsza (kawior norweski) i w końcu z jesiotra (kawior rosyjski lub czarny). Podaje się go zazwyczaj na tostach, tudzież blinach, czyli drożdżowych naleśnikach.

8. Tłusty czeburek:

Faktycznie jest to tradycyjne regionalne danie Tatarów Krymskich, jednak tak mocno rozpowszechnione w Rosji, że chyba nie będzie nadużyciem nazywanie go rosyjskim. Czeburek je się na ciepło, najlepiej zaraz po wyjęciu z oleju. Chrupki, smaczny, a zaraz po jego rozgryzieniu z wnętrza wycieka mięsny sos. Spotkaliśmy je już rok wcześniej chociażby w Azji Centralnej. Jeśli trafi się na dobry kawał mięsa można się delektować i jeść jeden za drugim, czasem jednak zdarzało się mięso twarde niczym podeszwa – tak, że praktycznie cały farsz był do wyrzucenia. Ogólnie jednak bardzo polecam!

9. Pirożki:

Mój ulubiony prowiant w drodze. Mogłem kupić sobie całą siatkę takich pirożków i pędzić w tajgę ile fabryka dała. Świetne źródło energii, długo wytrzymuje w siatce (trzymane 4 dni i dalej tak świetne!) w dodatku w wielu smakach. Zazwyczaj do wyboru są trzy rodzaje – pirożek z mięsem, kapustą kiszoną i ziemniakami.

10. Sosisek w cieście:

Nie zawsze jest się jednak zaskakiwanym pozytywnie. Mowa o niczym innym jak parówce w cieście, która mi osobiście nieco przypomina te sprzedawane u nas na stacjach benzynowych. Pewną wariację Sosiska w cieście zobaczyć możecie za szybą powyżej. Tutaj mam dla Was wersję marketową – sosisek w cieście na patyku. Niczym lody waniliowe. Szczerze mówiąc było to dość mało smaczne, żeby nie powiedzieć okropne… ;)

Źródła:

https://kolemsietoczy.pl/kuchnia-rosyjska-potrawy-dania-tradycyjne-co-jedza-w-rosji/

https://pl.wikipedia.org/wiki/Rosja

https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Rosja-Gospodarka;4575220.html

Dziękuje za uwagę, myślę że Wam się spodobał ten artykuł. Najważniejsze rzeczy tutaj napisałem.

 

 

 

 

image.png.96e31507e5fbd85a82b8c8df452497b2.png

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

„Cyka blyat” jest co poczytać, kraj ogromy PKB tez kosmiczne kwoty nawet na osobę a bida z większości regionów już nawet piszczeć przestała. Jak to się dzieje?

 

--

123.png

--

 

sygforumchill.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie