Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'realne' .
Znaleziono 1 wynik
-
W XXI wieku doszło do momentu w którym ludzie bardziej cenią sobie życie internetowe niż realne. Jest to duży problem ponieważ często dowiadujemy się o skrajnościach ludzkich, gdzie gry stają się priorytetem w ludzkim życiu, szczególnie u młodych przedstawicieli naszego społeczeństwa. Przez takie informacje, odpowiednio nagłaśniane przez media w Polsce wytworzyła się opinia, że gry niszczą życie. Gry są porównywane do używek typu narkotyki, alkohol, papierosy. Odpowiedzmy sobie jakie zagrożenie stwarzają gry a jakie powyższe trzy przykłady używek. Narkotyki, używki czy alkohol to głównie uzależnienie, złe samopoczucie, napady agresji i tym podobne. Jest takie powiedzenie "Wszystko jest dla ludzi, ale z głową". W tak krótkim zdaniu jest zawarte całe podsumowanie mojej pracy. Sam gram w gry, pije alkohol, a raczej piłem. Pale papierosy a mimo tego, nie zniszczyłem sobie życia. W przypadku gier jest trudniej zweryfikować czy to tylko zainteresowanie czy już uzależnienie. O ile dojrzały człowiek często potrafi dojść do własnych błędów i wad, tak młody człowiek, który wkracza dopiero w dorosłość może mieć z tym problem. W dzisiejszym świecie niemal wszystko jest w internecie. Za każdym razem zaczyna się tak samo. Dostajemy nową grę, zaczynamy w nią grać i w zależności od gry poświęcamy na nią daną ilość czasu. Może to być godzina dziennie a może być to nawet doba lub więcej. O ile w przypadku wolnego czasu możemy sobie na to pozwolić o tyle jeśli głupia gra zaczyna być priorytetem w naszym życiu powinna zapalić nam się czerwona lampka w głowie aby przystopować. Jeżeli zaczynamy odczuwać zmęczenie, gniew czy niechęć do rówieśników jest już na prawdę źle. Negatywne emocje nie odbijają się bezpośrednio na nas, ponieważ człowiek ma olbrzymi problem z dostrzeżeniem własnych błędów. To wszystko odbija się na naszych bliskich, którzy chcą dla nas jak najlepiej. Oferują pomoc a człowiek uzależniony odrzuca tę pomoc tłumacząc sobie i innym, że robi to co lubi. Nie, to już nie jest zainteresowanie tylko uzależnienie. Na pierwszy rzut oka takie zachowanie jest okropne, ale nie najgorsze dla człowieka, który padł ofiarą uzależnienia. Najgorsza jest faza wyjścia z uzależnienia i powrót do realnego życia. Człowiek bez udzielonej pomocy nie poradzi sobie ze znalezieniem pracy, zaakceptowaniem takiego a nie innego świata. W grach mamy pewną kontrolę nad rozgrywką czyli życiem a w tak zwanym "realu" nie wszystko jest zależne od nas, można rzec, że jesteśmy tylko małym elementem układanki, która nazywa się "życie". Wiele osób nie radzi sobie z taką zmianą i się poddaje, dla wielu porażka jest najlepszym wyjściem. Pamiętajcie, że mamy tylko jedno życie i wykorzystajmy je jak najlepiej. Chyba nikt nie chciałby spędzić całego życia w czterech ścianach grając w gry. Większość z nas marzy o dobrej pracy, rodzinie, potomstwie i szczęściu. Zbyt duże spędzanie czasu przy komputerze nie pomoże nam w osiągnięciu swoich celów. Może doprowadzić nawet do śmierci. Jakiś czas temu w Częstochowie miała miejsce makabryczna scena. Młody chłopak dźgnął nożem swoją matkę bo ta wyłączyła mu komputer podczas rozgrywki. U chłopaka po badaniach stwierdzono zaburzenia w psychice spowodowane grą, w którym motywem przewodnim było zabijanie. Coś w tylu counter-strike'a. Matka na szczęście przeżyła. Takie historie powinny nas uczyć przede wszystkim dostrzegania błędów i hierarchii w naszym życiu. To nie gry powinny być najważniejsze a rodzina, przyjaciele i nasza przyszłość. Przyszłość w której jesteśmy dobrymi i szczęśliwymi ludźmi. Wracając do wcześniej napisanej puenty, że wszystko jest dla ludzi tylko z głową pamiętajmy o tych słowach. W obecnych czasach gry mogą nam zapewnić utrzymanie ale najpierw sprawdźmy jak wygląda typowy dzień profesjonalnego gracza. W ciągu takiego dnia, samej gry jest bardzo mało. E-sport stał się już sportem, potrzebne są spotkania z trenerami od przygotowania fizycznego oraz tego, który przygotuje gracza mentalnie do ważnego meczu/turnieju. Taki dzień składa się z szeregu działań, które nie wiele mają wspólnego z graniem. Różnica jest taka, że e-sportowiec ma już ułożony w głowie plan na przyszłość a zwykły gracz, który nie ma możliwości zarabiania poprzez gry musi pamiętać o życiu realnym. Człowiek nie jest w stanie żyć bez społeczeństwa, tak samo jak społeczeństwo nie istnieje bez ludzi. Najważniejsze jest rozgraniczenie życia wirtualnego od realnego i nie dać się ponieść emocjom związanym z rozgrywką.
