Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'piłkarza!' .
Znaleziono 2 wyniki
-
Ostatni dzień sierpnia 2004. Do zamknięcia okna transferowego zostały cztery godziny. W siedzibach klubów Premier League faksy się palą. W końcu te w Manchesterze i Liverpoolu wypluwają pozytywne informacje. Nad Old Trafford unosi się biały dym. Dokładnie 15 lat temu Wayne Rooney zostaje piłkarzem Manchesteru United. Decyzja nie należała do najłatwiejszych. Nastolatek był zakochany w Evertonie. W głębi serca na pewno chciał zostać miejscową legendą. Jednocześnie miał jednak świadomość, że transfer do większego klubu jest niezbędny do rozwoju. Dlatego poprosił władze o zgodę na odejście i odrzucił ofertę nowego kontraktu opiewającego na 50 tys. funtów tygodniowo. Pierwsza oferta wpłynęła z Newcastle United, ale zaproponowane 20 milionów funtów to było za mało. Nad Rooneyem zastanawiał się też Arsene Wenger, ale ostatecznie uznał, że Anglik jest za drogi. - Oferta z Newcastle wciąż leży na naszym biurku, ale nie chcemy go tam sprzedać. Chelsea zapłaciła 24 miliony za Didiera Drogbę, więc jeśli chcą Rooneya, muszą zapłacić znacznie więcej niż zaproponowali – mówił David Moyes, menedżer Evertonu. United zaproponowali 20 milionów, ale oprócz tego siedem w rozmaitych, skomplikowanych bonusach. Ubrany w dżinsy i sweter w paski został przedstawiony Sir Aleksowi Fergusonowi i najważniejszym członkom sztabu. O 20:00 Rooney wyszedł z siedziby nowego klubu, żeby po raz pierwszy spotkać się z fanami, którzy mieli oklaskiwać jego gole przez trzynaście kolejnych sezonów. - Decyzja o odejściu z Evertonu była bardzo trudna. Przecież to klub, który wspierałem przez całe moje życie, ale jestem podekscytowany dołączeniem do tak wielkiej firmy jak Manchester United. Myślę, że dzięki grze z takimi piłkarzami, walcząc o tytuły krajowe czy Ligę Mistrzów, moja kariera nabierze tempa – powiedział dziennikarzom. - Jestem bardzo podekscytowany. Pozyskaliśmy najbardziej utalentowanego angielskiego piłkarza ostatnich trzydziestu lat. Wszyscy jesteśmy nim zachwyceni. Myślę, że Wayne wywrze na tej drużynie wpływ taki, jak kiedyś Eric Cantona – mówił Sir Alex Ferguson. „Nie mamy do czynienia z normalnym 18-latkiem. Nie jest przeciętnym piłkarskim nastolatkiem. On ma wejść do zespołu i od razu robić różnicę. Ma szczęście, że trafił na Fergusona, który jest mistrzem w rozwoju młodych graczy. To będzie fascynujące przyglądać się, jak ten wspaniały talent będzie wzrastać pod okiem mistrza” - napisał felietonista jednej z gazet. Gdzieś w tle pozostali z kolei nieco zdezorientowani kibice Evertonu. „Raz niebieski, na zawsze niebieski” - miał napisane na podkoszulce, którą pokazał po jednej z bramek dla The Toffees. Niedługo po transferze na Merseyside pojawiło się graffiti - „Rooney mógł być bogiem, ale postanowił zostać diabłem”. Duża część ich uwagi skupiła się jednak nie na piłkarzu, a jego agencie – Paulu Stretfordzie. To jego fani Evertonu obwiniali za całą sytuację. On i jego rodzina otrzymywali nawet groźby śmierci. Everton był jednak w skomplikowanej sytuacji finansowej. Zadłużenie sięgało 30 milionów funtów i transfer Rooneya zdecydowanie podreperował klubowy budżet. Oprócz 20 baniek za wychowanka, zarobili jeszcze 2,5 miliona na przedziwnym transferze Thomasa Gravesena do Realu Madryt. Ale o tym może jeszcze kiedyś napiszę! *** Dzięki za przeczytanie! Miłego Dnia Ekipa!
-
Zapraszam do lektury! Piłka nożna zna kilka przypadków zawodników, którzy swój talent do piłki pokazali w stosunkowo późnym wieku. Jamie Vardy, Ian Wright, Rickie Lambert, czy patrząc na nasze podwórko – Grzegorz Piechna. Dziś jednak przedstawię Wam historię, która przebija wspomniane przed momentem przypadki. Mowa tu o graczu występującym w spadkowiczu hiszpańskiej La Ligi – SD Huesca. Enric Gallego swoją seniorską karierę rozpoczął w wieku 20 lat w barwach amatorskiej drużyny UD Buen Pastor. Na życie zarabiał pracując jako kierowca ciężarówki oraz monter klimatyzacji samochodowej. Długo tułał się po najniższych szczeblach w Hiszpanii. W pewnym momencie udało mu się trafić do rezerw Espanyolu, ale tam również pożegnano go bardzo szybko. Równie często co kluby piłkarskie, zmieniał swoje źródło utrzymania. Oprócz wyżej wymienionych poznał również m.in fach murarza czy dostawcy. Nie miał żadnych nadziei, że kiedykolwiek uda mu się zarobić poważne pieniądze w zawodzie piłkarza. Futbol był jego pasją, lubił go uprawiać i oglądać ze znajomymi. Nawet przez myśl mu nie przeszło, że będzie mu dane wystąpić na Santiago Bernabeu, czy zmierzyć się z FC Barceloną. Mimo tego regularnie trenował i ciężko pracował nad swoją formą. W roku 2010 coś ruszyło. Miał wówczas 24 lata. Przyjął propozycję dołączenia do 4-ligowej drużyny UE Cornella. Szybko stał się gwiazdą zespołu. Strzelał jak na zawołanie, w jednym meczu zdobył nawet 5 bramek! Lokalna społeczność pokochała go, w tym czasie trafił również do kilku notesów hiszpańskich skautów. Zgłosiła się po niego 3-ligowa CF Badalona, zdecydował się podpisać z nią umowę, jednak po fatalnym sezonie wrócił do Cornelli, gdzie znów prezentował znakomitą formę. Na przestrzeni kilku lat stał się klubową legendą, przebił barierę 100 strzelonych goli. Co niezwykłe, opuścił ją dopiero w 2018 roku, mając 31 lat. Nowym pracodawcą została Extremadura – trzecioligowa drużyna. W tym klubie radził sobie znakomicie. Głównie dzięki niemu udało jej się wywalczyć awans na zaplecze La Ligi. Bohater tego tekstu po raz pierwszy zagrał w Segunda Division mając 31 lat. To już była dla niego abstrakcja, mając na uwadze wieloletnią tułaczkę po niższych ligach. Drugi szczebel okazał się niestraszny. W 19 meczach rundy jesiennej zanotował 15 trafień, w jednym ze spotkań pakując piłkę do siatki aż 4-krotnie. Awansował na pozycje lidera klasyfikacji strzelców, mimo iż występował w bardzo słabej drużynie, która od początku biła się o utrzymanie. Pod koniec rundy jesiennej gole Enrica stanowiły ponad połowę wszystkich trafień Extremadury. Na początku 2019 roku zgłosiła się po niego Huesca, 20-ta drużyna La Ligi. Bez chwili namysłu przyjął jej propozycję. Z miejsca wywalczył sobie pierwszy skład, dzięki czemu zagrał w meczach z Atletico Madryt, Sevillą, Realem czy Barceloną. Z drużyną Dumy Katalonii jego zespół wywalczył 1 punkt, remisując 0:0, ponadto wygrali starcie z Sevillą 2:1. W rundzie jesiennej wystąpił w 16 spotkaniach – zdobył 5 goli i zanotował asystę, co jak na możliwości tego zespołu było bardzo solidnym wynikiem! Enric Gallego jest żywym przykładem tego, że o marzenia zawsze trzeba walczyć do końca! 2013 - Enric Gallego pracujący niedawno jako kierowca ciężarówki, murarz, dostawca czy monter klimatyzacji podpisuje kontrakt z trzecioligową Badaloną 2014/15 – 3 gole 2015/16 – 9 2016/17 – 16 2017/18 – 29 2018/19 – 15 (w Segunda) 2018/19 – 5 (w La Liga) Lipiec 2019 – 32-letni Gallego przenosi się za 6 milionów euro do Getafe, wyrównując ich rekord transferowy oraz stając się najdrożej sprzedanym piłkarzem Hueski. Będzie miał szansę, by zagrać w europejskich pucharach. Spokojnego wieczoru i nocy!
