Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'filmu' .
Znaleziono 14 wyników
-
-
Ta produkcja miała być wielkim ciosem dla naszej służby zdrowia i zmusić do ogólnonarodowej dyskusji na jej temat. Póki co, to Pan Patryk Vega trafił samego siebie w szczękę, ledwo dotykając przy tym nasze szpitale. Film miał zmusić do refleksji na temat złych zjawisk występujących w placówkach służby zdrowia, sięgnąć ich głębi i odnaleźć przyczynę. Niestety Vega tytułujący się "reżyserem" chyba nie znalazł czasu by zgłębić tą tematykę, a jedyne co zrobił to przewertowanie głównych nagłówków największych tabloidowych ściemniaczy i sklejenie tego za pomocą śliny w jedno wielkie pokraczne dzieło, które śmie nazywać scenariuszem. Film który miał być oparty na faktach stał się zlepką wulgarnych scen i wyrazów, zaczynając od dziewczyn ze skłonnościami do zoofilii, poprzez salowych gwałcicieli, a skończywszy na plastykach którzy zamiast przeprowadzać operację, bawią się żeńskim narządem rozrodczym. Wszystko bez jakiegokolwiek sensu, ładu oraz składu, a do tego z sporą domieszką obrzydliwych scen z wszelkimi możliwymi przedmiotami w czterech literach, pijanymi ratownikami oraz lekarzami którzy mają w głębokim poważaniu pacjenta. Film miał odkryć co potrafi dziać się w służbie zdrowia, lecz zamiast tego zrobiono ze szpitali miejsce wszelakiej katorgi, gdzie więcej jest pacjentów umierających niż zdrowiejących, liczy się tylko kasa oraz dobra statystyka, a pracowników szpitali równa się z ziemią za pomocą przemocy psychicznej. Głównymi bohaterami są cztery kobiety, które w założeniu miały być ofiarami systemu, a póki co zostały potraktowane obrzydliwie oraz przedmiotowo. Niektóre same były obojętne względem innych ludzi, a gdy stały się ofiarami to nawet nie jest ich żal. Vega mocno przesadził w filmie, dialogi to nic innego jak wiązanka rynsztokowego języka z baru dla niszy inteligenckiej, a w wielu scenach film wyśmiewa homoseksualistów, mężczyzn którzy po prostu o siebie dbają, osoby starsze. Do tego neguje zdrowy tryb życia oraz posiadanie wiedzy o pierwszej pomocy. Przyznać trzeba, że mimo wszystko niektóre sceny są zabawne i śmieszą, mimo swojej obrzydliwości, jednak jest to tylko reakcja chwilowa i tylko ze względu na to iż wiemy że to nie jest rzeczywistość. Jednak gdy zastanowić się nad nimi dłużej to takie sytuacje w prawdziwym życiu nie śmieszyły by nas ani trochę. Nie można powiedzieć że sytuacje przedstawione w filmie nie mogły mieć miejsca, w końcu miał to być paradokument i miał on być oparty na faktach (podobno). Jednak są to raczej sytuacje wyjątkowe, które zdarzają się niezwykle rzadko i nie powinno się ograniczać do pokazywania służby zdrowia tylko w takim klimacie. Jak dla mnie film, a raczej jego nędzna imitacja sięgnął dna i dwóch metrów mułu. Mam nadzieję że szybko zniknie z kart polskiej kinematografii. https://www.youtube.com/watch?v=Efv1e16vurw
-
Spider-Man: Homecoming Wielu na tym filmie już od dawna wieszało psy, przekonując, że to po prostu nie może się udać. Raz, że kino superbohaterskie zaczęło powoli zjadać własny ogon, bo w parze z ilością niestety nie zawsze idzie jakość, dwa, że za kamerą stanął reżyser w zasadzie bez poważniejszego dorobku. Bo trudno za taki uznać horror "Klaun" czy skądinąd nieźle przyjęty niezależny thriller "Cop Car". Jon Watts może jednak służyć za sztandarowy przykład tego, że czasem warto wyjść poza producencką strefę komfortu i postawić na niezgraną kartę. Zupełnie niespodziewanie można trafić na Jokera. Zwiastun: Spider-Man: Homecoming" zaskakuje, pozytywnie rzecz jasna, niemal na każdej płaszczyźnie. Począwszy od samego konceptu, który daleki chyba jest od tego, jak ten film sobie wyobrażano, po wcielającego się w główną rolę Toma Hollanda. Może w tym przypadku poprzeczka nie była zawieszona aż tak wysoko, jak chociażby przy postaci Batmana (myślę o Michaelu Keatonie i Christianie Bale’u), ale młody Brytyjczyk bije na głowę zarówno Tobey Maguire’a, jak i Andrew Garfielda. Swoje drugie spotkanie z postacią Człowieka-Pająka zaczyna tam, gdzie zakończył poprzednie, w "Kapitanie Ameryka: Wojnie bohaterów". Właśnie takiego Spider-Mana dostaliśmy: o dobrym sercu, ale niedoświadczonego, bez pewności siebie, poszukującego swojego miejsca i akceptacji – zarówno od najbliższego otoczenia, jak i od dorosłych, których uznaje za autorytet. To nie dojrzały Spider-Man grany przez Tobeya Maguire’a ani niesamowity Spider-Man w interpretacji Andrew Garfielda. Moja ocena to 7,5/10 :) Produkcja: USA Gatunek: Akcja, Sci-Fi Premiera: 14 lipca 2017 Czas trwania: 2 godz. 10 min. Jak przystało na produkcję Marvela, kolejny raz mamy do czynienia z dziełem imponującym pod kątem technicznym, choć nie brakuje realizacyjnych i scenariuszowych zgrzytów w końcówce filmu. hahhahahahhaha xd Dziękuję za opinię i Pozdrawiam :) -
Nakręcony i wyreżyserowany w Kanadzie w 2011 roku. Ekipa jednego z reality show zwana "Grave Encounters" (po polsku - tropiciele mogił), postanawia nakręcić kolejny odcinek swojej serii w szpitalu psychiatrycznym. Z racji tego, iż tamtejsi mieszkańcy uważają to miejsce za nawiedzone przez z niewyjaśnione zjawiska paranormalne. W związku z tym ekipa postanowiła to sprawdzić. Postanawiają się zamknąć na całą noc. Aby stało się to bardzo realistyczne proszą dozorcę o to aby ich zamknął od zewnątrz i otworzył drzwi o godzinie 6 rano. Tak też się dzieje. Ekipa ze swoim sprzętem rozstawia się po całym budynku i próbują udokumentować co się dzieje w nocy. W międzyczasie chodzą po szpitalu ze specjalnym sprzętem i próbują cokolwiek złapać. Czy ekipa przeżyje przygodę życia i dowie się co budynek kryje tak naprawdę? Przekonajcie się sami. :) Jest to film dla osób, którzy oglądając horror potrafią trzeźwo myśleć. Co mam na myśli? W pewnej mierze trzeba go zrozumieć. Dla bardzo dużej liczby osób jest on niezrozumiały, ponieważ nie potrafią pojąć jednej rzeczy "dlaczego oni nie mogą się wydostać?". Powód jest jasny - szpital się rusza, ściany się przesuwają. Jeżeli chodzi o klimat całego horroru, uważam, że jest świetny. Szpital psychiatryczny ma odstraszać samym widokiem i tak też się dzieje - metalowe łóżka, wózki inwalidzkie, zakrwawiona wanna, zabazgrane ściany, opuszczone pokoje. To wszystko sprawia to, że widz ma się bać i odczuć klimat tego miejsca. Trzeba również wziąć pod uwagę, że aktorzy świetnie budują atmosferę, z początku próbują straszyć samych siebie, a na samym końcu okazuje się, ze siły nadprzyrodzone straszą ich. W efekcie czego dochodzi do ucieczki, która jest niemożliwa. Film ma również swoje wady - zakończenie. Może być dla niektórych niezrozumiałe, ale łatwo jest się domyślić, że będzie z tego druga część - i faktycznie jest, na którą również polecam, nie mniej jednak uważam, ze jest ona słabsza od pierwszej części, którą właśnie wam przedstawiam. Podsumowując "Grave Encounters" to kawał świetnej roboty i dobrego kina grozy. Mimo, że opiera się na zjawiskach paranormalnych, których jest w tym gatunku filmu bardzo dużo. Oglądanie jego w dobrych warunkach zapewni wam mocne wrażenie i się nie zawiedziecie. Film oceniam 10/10 - mocna 10 według mnie. <3 Jeżeli chodzi o zwiastun nie znalazłam, żadnego polskiego, więc musicie nacieszyć oko wersją angielską. https://www.youtube.com/watch?v=g8FBRATbJoA&t=16s
-
Amerykański film komediowy z 2012 roku, wyreżyserowany przez sławnego Sean'a Anders'a. Adam Sandler w roli Donny'ego Bergera jest głównym bohaterem, który jako młody, chłopak z podstawówki spełnił swoje największe marzenie. Jako młody 14 - letni chłopak spełnił swoją rolę statystycznego samca, uwodząc swoją seksowną i młodą nauczycielkę - Mary McGarricle. Po wyjściu na światło dzienne Mary trafia do więzienia za pedofilię, a Donny zostaje sam z nowo narodzonym dzieckiem. Przenosząc się 30 lat później, młody ojciec, już jako dorosły mężczyzna ma bardzo duże problemy finansowe, a jego syn pracuje w dobrze prosperującej firmie i przygotowuje się do ślubu. Ojciec po 30 latach przypomina sobie o synie i postanawia go odwiedzić. Komedie, w których gra Sandler są przekomiczne. Uwielbiam je oglądać. Jest to jedna z dobrych komedii, która zapadła mi dobrze w pamięci. Sam początek filmu wydaje się być nienormalny i dla mnie szczerze, trochę niesmaczny, ale kolejne minuty sprawiają, że czasami aż nie można przestać się śmiać. Jest bardzo dużo wątków których nie można pominąć, w tym kobiety, która tańczy na rurze - aż oczy bolą! Grę aktorską uważam, za perfekcyjną i bardzo dobrze odegrane role. Z filmu można wyciągnąć lekcje, że zawsze najważniejsza jest rodzina. Film oceniam 10/10. https://www.youtube.com/watch?v=xUYl_7zE3Vw
-
Josh (Namiętność 2000) jest filmem akcji wyreżyserowanym w 2000 roku przez Mansoor Khana. W filmie mamy 4 głównych bohaterów: Max'a, Shearly, Rhaul'a oraz Prakasha. Max i Shearly są samotnym rodzeństwem. Prakash również ma brata, a jest nim Rhaul. Max jest szefem gangu "orłów", którzy są chrześcijanami, natomiast Prakash jest szefem gangu "skorpionów", którzy są poganami. Nietrudno domyśleć się, że oba gangi toczą ze sobą zaciętą walkę, lecz co się stanie jeżeli jedna osoba z gangu skorpionów zakocha się w 2 z gangu orłów, na to pytanie możesz sobie odpowiedzieć oglądając film Josh. W rolę Max'a wciela się Shahrukh khan, który moim skromnym zdaniem odwalił kawał dobrej roboty Ocena Filmu: 9.5/10 Dziękuję za przeczytanie mojej recenzji filmu "John" Informuję również, że jeżeli ktoś chcę oglądnąć film musi wpisać w wyszukiwarce: Namiętność 2000
-
Jest to jeden z najstarszych "polskich" ekranizacji. Swoją premierę miał w 2002 roku przez wybitnego reżysera Romana Polańskiego. Akcja rozgrywa się w czasach II wojny światowej (1939-1945). Opisuje zwykłego, szarego człowieka, który w tych czasach starał się przeżyć w okupowanym przez nazistów mieście. Większość filmu rozgrywa się w Warszawie i pokazuje czasy, które wtedy to miasto dotknęło. Obraz oparty został na wspomnieniach Władysława Szpilmana, którego gra Adrien Brody. Recenzję piszę z polecenia @Apoi_eXo . Film znam bardzo dobrze, ale cieszę się, że została dodana do propozycji, ponieważ uważam, że opowieść ta, ma tutaj bardzo duże znaczenie. Jak zostało wspominane to wcześniej opisuje ona czasy II wojny światowej. Co prawda nie jestem fanką filmów historycznych, ale ten robi piorunujące wrażenie. Uważam, że zabrakło w nim opisów przeżyć, odczuć jaki główny bohater przeżywa. Nawet można rzec, że zabrakło monologów. Jest to opowieść, którą warto obejrzeć, a nawet trzeba. Mimo wszystko patrząc z punktu widza, można śmiało wczuć się w rolę osób tych, których wtedy zabrakło do dalszego życia. Film oceniam na 9/10. https://www.youtube.com/watch?v=itR0-I9idXk
-
Na wstępie chciałabym was zaskoczyć, ponieważ postanowiłam dodać coś innego dla odmiany. Tym razem mam wam do przedstawienia komedię romantyczną. Występuje w niej Rachel (Ginnifer Goodwin), która jest prawniczką w jednej z bardzo dobrych firm, gdzie odnosi sukcesy zawodowe. Ma tak naprawdę wszystko...prawie wszystko - nie ma swojej wymarzonej drugiej połówki, z którą mogłaby spędzić resztę życia. Jej samopoczucia nie poprawia także zbliżający się ślub najlepszej przyjaciółki, Darcy (Kate Hudson) oraz przygotowania związane z uroczystością. Sprawy mocno się skomplikują, gdy po hucznych obchodach 30-tych urodzin Rachel obudzi się rano w łóżku z Dexem (Colin Egglesfield). Nie dość, że mężczyzna jest obiektem jej cichej fascynacji, to niedługo ma stanąć na ślubnym kobiercu z jej najlepszą przyjaciółką! Patrząc z punktu fabuły jest ona świetna. Opisuje dwie kobiety, które są w stanie wybaczyć sobie wszystko - zniszczenie ulubionej sukienki, ale nie kradzież swojego mężczyzny. Gdy dochodzi do takiego momentu wszystko kończy się wojną, zaczynają się kłótnie, rozstania. Jedna z głównych bohaterek postanawia nie mówić drugiej nic o swoich zamiarach i poczynaniach. Flirtuje na boku z mężczyzną swojej przyjaciółki, aż w końcu dochodzi do wielkopomnego romansu. W zasadzie narzeczony również nie kwapi się do powiedzenia prawdy - w zasadzie jest mu to na rękę. Są świadkowie, zaczynają się tworzyć plotki... Pożyczony narzeczony to kolejna schematyczna komedia w której zaczynają się kłótnie, złości, a na końcu jest wszystko ładnie opakowane i kończy się szczęśliwie. Nikt nie zostaje "spalony na stosie", a złość bohaterów w bardzo szybki sposób przechodzi. Seans trwa prawie 2 godziny, ale o dziwo mnie nie znużył. Niektóre sceny co prawda, mogą zaskoczyć, wywołać uśmiech. Fanom, którzy uwielbiają słodkie i romantyczne zakończenia powinno się spodobać. Film oceniam na 7/10. Nisko ze względu na skopaną akcję jednego z głównych bohaterów. Jeżeli chodzi o obejrzenie filmu, polecam, ponieważ każdy w inny sposób może rozróżniać grę aktorską niż Ja. https://www.youtube.com/watch?v=QejRbfsnCMU
-
Jest on z gatunku Sci-Fi, amerykański, wyreżyserowany przez Joseph'a Kosinski'ego. Jest to sequel filmu "Tron" z 1982. Sam Flynn, jest 27-letnim synem dawnego, zaginionego sprzed laty ojca Kevina. Chcąc go odnaleźć musi przejść wiele trudnych niespodzianek - począwszy od przeniesienia się do cyfrowego świata. Wspomagany przez cyber-wojowniczkę Quorrę udaje się mu odnaleźć ojca i wspólnie szukają drogi powrotnej do domu. Używając broni i maszyn muszą uciec przez CLU 2, stworzonego rozszerzonego klonu Kevina z programu hakerskiego. Z racji tego, że jestem osobą, która uwielbia Sci-Fi, to uważam ten film na piątkę z plusem. Uważam, że reżyser chciał oczarować widownię efektami wizualnymi z najnowszej generacji. Pokazał metropolię, bronie, maszyny. Zostają one pokazane tak aby można było dostrzec jak wyglądałoby miasto zamieszkane wyłącznie przez programy komputerowe. Największą i chyba najlepszą rzeczą była walka na dyski oraz wyścigi motocykli. O przewadze świata wirtualnego nad realnym opowiada cały film. Sam ojciec żałuje, że spędził 20 lat na tworzeniu cyfrowego świata zamiast skupić się na synu i pracy, którą miał. Może część osób, które obejrzą film przejrzą na oczy, że warto czasami odłożyć telefon, laptopa i spędzić czas z najbliższymi. Film oceniam na 8/10. https://www.youtube.com/watch?v=Shvf1mtyRI4
-
Akcja, Sci-Fi 19 września w Polsce Kanada, Stany Zjednoczone Wes Ball Noah Oppenheim T.S. Nowlin Grant Pierce Myers Dylan O'Brien jako Thomas Aml Ameen jako Alby Ki Hong Lee jako Minho Blake Cooper jako Chuck Rozpoczyna się on w inny sposób niż reszta filmów. Nastoletni chłopak Thomas, trafia do miejsca otoczonego gigantycznym labiryntem. Nie wie jak tam trafił, nie pamięta nic ze swoich wcześniejszych wydarzeń - nawet swojego imienia, tego ile ma lat, co się go spotkało. Można powiedzieć, że rozpoczyna swoje życie na nowo. Chłopak dowiaduje się od innych rówieśników, których tam spotyka, że wioska już istnieje od 3 lat, a co miesiąc przybywa ktoś inny. Nikt z nich nie wie jak się tu dostał ani w jakim celu. Czy bohaterowie zostaną w wiosce na dłużej czy może jednak spróbują uciec? Cóż...jestem osobą, która uwielbia oglądać gatunki filmów Sci-Fi. Muszę przyznać szczerze, że jestem pełna podziwu, ponieważ ten film mnie pozytywnie zaskoczył! Fabuła posiada w sobie ten dreszczyk emocji, które w takich filmach nie może zabraknąć. Jeżeli chodzi o aktorów zostali bardzo dobrze dobrani do swoich ról, więc uważam, że nie ma tutaj się do czego przyczepić. Jeżeli chodzi o zakończenie filmu jest mało przewidywalne i oryginalne. Czy film zakończy się tak zwanym "happy end'em" ? Przekonajcie się sami, polecam, warto obejrzeć. Dla fanów jest druga część filmu. Film oceniam 9/10. * Brenton Thwaites i Connor Paolo brali udział w castingu do roli Thomasa. * Catherine Hardwicke była pierwotnie brana pod uwagę na stanowisko reżysera filmu. * Zdjęcia do filmu kręcono w Baton Rouge i Jackson (Luizjana, USA). https://www.youtube.com/watch?v=7uxfS9H6I2I http://www.cda.pl/video/53540846
-
Zwiastun: https://www.youtube.com/watch?v=nOdwF38MDZ8 Czy jest to najlepsza seria ze wszystkich filmów? Niewątpliwie tak, bo udało się dotrzeć aż do 8 części. Większość z was wie, że to czysta akcja pomieszana z szybkością sportowych aut i nie tylko. Występuje w niej grupka przyjaciół, którzy nazywają Siebie rodziną, a czy na pewno jest szczera i prawdziwa? W tej części Dominic Torreto, porzuca swoją rodzinę, dla pięknej blond-włosej Cipher. Musi radzić sobie sam, bo z ekipy wycofali się Brian i Mia na rzecz własnego życia osobistego. A rodzina? Jak to oni próbują dotrzeć do Doma, aby wrócił do ich ekipy, ale nie wiedzą jednej tajemnicy Doma... Jakiej? Tego wam nie zdradzę :) Wyróżnieniem tego jest fakt, że pojawiło się więcej aut, wyścigów - postawione zostało, że to ma być głównym wątkiem, niż w poprzednich częściach. Akcja również się rozstrzyga i to kolejny wyróżnik cyklu, ale.... aż za mocno. Dlaczego? Gigantyczna kula w środku miasta wyburzająca wszystkie auta na drodze? Proszę bardzo. Gonitwa w Nowym Jorku z setką zhakowanych, spadających samochód na główkę na ulicę i pędząca jak wielka grupa zombie? Nie ma problemu. Pościg na zamarzniętym zbiorniku wodnym z udziałem Lamborgini, czołgu i....łodzi podwodnej? JAK NAJBARDZIEJ! Sednem jest zbyt wielka rozpusta - wnioskiem im głupiej i nierealniej, tym lepiej. Szczerze powiedziawszy film jest dla mnie jak najbardziej na tak pod względem wyścigów, aut, dialogów i aktorów. Reszta się dla mnie nie liczy, akcja jest zbyt mocno przeciągnięta, co świadczy o tym, że psuje ona całe kino. Oceniam go na 8/10. Zostawiam was z główną piosenką z tej części ;) https://www.youtube.com/watch?v=FG9M0aEpJGE
-
Jego gatunek to dramat, która swoją premierę miała w 2015 roku, dokładniej we wrześniu. Jest to produkcja Stanów Zjednoczonych wyreżyserowana przez Antoine Fuqua. W obsadzie bierze udział Rachel McAdams - jest jedną z dobrych amerykańskich aktorek, która ma na swoim koncie masę filmów. Jej partnera filmowego gra Jake Gyllenhaal, który jest główną postacią w całej opowieści. Czy ciężką pracą można osiągnąć, wszystko czego można oczekiwać od życia? A no można. W całej ekranizacji Jake jako Billy, pokazuje, że życie boksera nie należy do łatwych. Pomimo przeciwności losu, które go spotykają postanawia wrócić na szczyt i odzyskać to co najcenniejsze w życiu jest. Tym razem ona będzie krótka, ale treściwa. Jeżeli spotkało was w życiu coś złego, nie polecam oglądać tego filmu. Ja, jako kobieta uważam, że film jest bardzo emocjonalny i wzbudził we mnie wiele negatywnych chwil, których doświadczyłam. Jak dla mnie jest to wyciskacz łez, ale w mojej ocenie jest on bardzo dobrze i wręcz profesjonalnie nakręcony. A jednak ! Trzeba przyznać tutaj pozytywną ocenę. Jeżeli interesujecie się sportem, a szczególnie boksem to jest on dla was. W sednie tego filmu nie ma tylko pozycji ruchu i dynamiki sportowego widowiska, ale jest ukazane życie człowieka, który ma kompleksy i wywołuje wszystko agresją - jest to jego główny napęd. Jest to historia o definiowaniu priorytetów, budowaniu więzi, nauce pokory i wielkiej sztuce poświęcenia dla Siebie samego. Ukazana jest tutaj nie jedna tragedia, która w jeden dzień potrafi człowiekowi zrujnować życie. Oczywiście po obejrzeniu, motywacja człowieka do walki z własnymi słabościami rośnie - wiem co mówię. :) Film oceniam 9/10. Wysoko ustawiam poprzeczkę, za podejście aktorów do sprawy widowiska "bokserskiego". https://www.youtube.com/watch?v=3mzeuTmx5zQ
-
Tym razem piszę do was z większym rozmachem. Chciałabym przedstawić wam recenzję aż 3 części serii "Niezgodnej". Zaplanowałam aby opisać każdą część po kolei, a na końcu wypisać wniosek co sądzę o całej trójce. Mam nadzieję, że zostaniecie z tą recenzją od samego początku, aż do końca i przeczytacie całość - będę wdzięczna wam za opinię - taką od serducha <3 Czy ta seria urzekła mnie tak bardzo jak wiele innych filmów? Przekonajcie się sami ! | | | | | | | | | | | | | | | 5 frakcji - jeden wybór dwóch bohaterów Przyszłość świata Serdeczność, Erudycja, Prawość, Nieustraszoność i Altruizm Te trzy związane ze sobą opowieści opisują całość tej serii. Jest to pierwsza 1, która miała swoją ekranizację w 2014 na podstawie powieści Veroniki Roth. Porusza bowiem najpopularniejszy temat SF- przyszłości świata. Jako wprowadzenie do fantastyki wychodzi znakomicie. Reżyser stawia w tej części większą uwagę na bohaterów, opisuje ich początki, zaistnienie - wszystko jest poukładane po kolei. Według całej powieści człowiek jest istotą złożoną, posiadającą zróżnicowany odcień swojego charakteru i ta różnorodność to bogactwo, które należy pielęgnować, a nie rujnować jeszcze bardziej. Główną bohaterką od której zaczynamy jest Tris (Shailene Woodley), która w swoim życiu wiele przeszła i postanowiła zmienić swoje życie - wybór frakcji jako nieustraszona. W tej frakcji nie można się poddawać i trzeba być silnym mimo wszystko. Pokazuje, że jest w tym więcej niż przekonująca - nadaje bohaterce prawdziwą twarz i oblicze. Uwydatnia jej wszelkie wahania i wątpliwości. Tris jest tutaj buntowniczką i wojowniczką, ale jest również wrażliwą córką i przyjaciółką. Według niej życie to nie bajka, w której książę zdobędzie serce w jej romantyczny sposób, tylko facet, który uratuje jej życie gdy będzie w wielkim niebezpieczeństwie. Tobias Eaton (Theo James) znany jako "Cztery" jest trenerem a później przyszłym facetem Tris. James ma 30 lat, a jego bohater 18 - tą różnicę widać niestety bardzo dobrze, szczególnie gdy jest się obok Woodley. Potrafi dobrze wpasować się w swoją postać, próbuje pokazać, że jest niepokonany i tak również się udaje. Rolę czarnego charakteru odgrywa Jeanine (Kate Winslet), która odgrywa swoją rolę poprawnie, jest widoczna na ekranie i rzuca się w oczy w stosunku do innych bohaterów. Gorzej sytuacja wygląda z roli kolejnych drugoplanowych bohaterów, ponieważ nic więcej o nich nie wiemy jeżeli chodzi o imię i odgrywanie roli przyjaciela bądź wroga. Całość obrazu zgrywa się bardzo dobrze, jest wszystko dopasowane tak jak być powinno. Wszystko współgra z współczesną i dopracowaną muzyką. Tutaj jest prosta historia o młodzieńczym buncie, poszukiwaniu własnej tożsamości i wielkiej miłości. Zwiastun bardzo dużo ukazuje, tego co wam tutaj opisałam. https://www.youtube.com/watch?v=efJ6n1AgeEs To druga część z całkiem sprawnym gatunkiem akcji, ale z feministycznym zacięciem. Po poprzedniej części można dowiedzieć się, że Tris razem z Cztery są niezgodnymi, czyli takimi, którzy nie pasują do żadnej frakcji i nie można im nic zrobić, ponieważ im ciało jest odporne na wszystkie rzeczy. Tris po śmierci matki próbuje poradzić sobie z poczuciem winy. Gnębi ją do tego myśl, że jest powodem nieszczęść wszystkich, którzy znajdą się w jej pobliżu. Jednak zbyt dużo czasu nie ma na wewnętrzny rozrachunek – razem ze swoim chłopakiem o imieniu Cztery musi uciekać przed bojówkami rządzącej całą społecznością Jeanine. Bezwzględna kobieta rozkazuje wyłapać wszystkich Niezgodnych, by wykorzystać ich umiejętności do otworzenia tajemniczej szkatułki, która odegra znaczącą rolę w dalszym rozwoju wydarzeń. https://www.youtube.com/watch?v=yH7uy87J2jQ Tris nie spoczywa na laurach. Dopiero co uratowała rodzinne Chicago spod władania bezwzględnej tyranki Jeanine, a już chce przeskoczyć mury miasta, by przekonać się, czy istnieje za nimi inny świat. W odważnej i z pozoru skazanej na niepowodzenie misji towarzyszą jej najbliżsi. Największą atrakcją, jaką zobaczycie w produkcji, jest zrujnowany wojną nuklearną świat. O tym nie będę pisać dużo, z racji tego, że za dużo zdradziłabym szczegółów o których nie da pominąć opisując całość filmu. https://www.youtube.com/watch?v=2Db54JpInWQ Podsumowując całe trzy części są dla mnie bardzo jasne i przejrzyste. Nie musiałam ich oglądać wiele razy żeby zrozumieć na czym polega całe istnienie świata. Największą uwagę przykuła na mnie pierwsza część, w której najwięcej się dzieje - jest najwięcej akcji, leje się krew. Później to już jest wytłumaczenie całego świata dlaczego Tris jest niezgodną i z jakimi lękami zmaga się cztery. Częściowo pokazują one jak bardzo ludzie potrafią się zmienić i jak bardzo potrafią przestać się bać i próbować być tymi najlepszymi. Wyciągnęłam jeden ważny wniosek - nie trzeba być żołnierzem, wojownikiem by móc nauczyć się walczyć ze swoimi słabościami. Film oceniam na pełną dziesiątkę.
Shadowek