Znajdź zawartość
Wyświetlanie wyników dla tagów 'Kali' .
Znaleziono 48 wyników
-
-
-
-
moje ulubiene
-
-
-
-
https://www.youtube.com/watch?v=6wFPjiM1Cxo
-
-
-
https://www.youtube.com/watch?v=kPGEEC8KcJs
-
https://www.youtube.com/watch?v=KhmVHi8acI0
-
https://www.youtube.com/watch?v=qK2843vfeNY
-
-
[media=YouTube] [/media] "Obalamy mit że Marysia może skrzywdzić, najwyżej helikopter albo efekt windy, żaden defekt, ona jest doskonała, no chodź tu kochanie, no chodź moja mała..." "Znów łapię bucha, ale to kręci, jak Bob Marley chce palić to do śmierci, jednym to śmierdzi a innym bosko pachnie, sekundę niech się sztachnę."
-
https://www.youtube.com/watch?v=NoMnlg53-1g
-
[media=YouTube] [/media] Bakam, Bakam pod zielonym godłem, Faka, faka, faka śle Ci jak masz problem, Nie zatrzymają groble, bom wylewny jak Pacyfik, Czuwają nade mną niewidoczne moce jak Krucyfiks, Kogo Bóg błogosławił, człowiek nie przeklnie, Klej wary bo bekniesz. (Pa!)
-
[media=YouTube] [/media] Tekst: Wszystko czego chce co najdroższe mi na świecie, to gromadka dzieciaków, zestarzeć przy mej kobiecie, jak słońce w lecie chce jej dać dużo ciepła, nasz dom jest oazą nasz osobista mekka. Wizja jak klękam przed nią ona w białej sukni, za nasze zdrowie ziomek wypij kielonkiem się stuknij, życie bez kłótni, spokoju szczerze pragnę, może kiedyś bo na razie tu żyje w bagnie. Chodź już nie kradnę, co dzień pracuję ciężko, ale nie doszedłem do celu chodź idę własną ścieżką, to nie jest łatwe żyć po swojemu tutaj, gdy traktują cię z buta i ciągle żyjesz pod kreską. Gdzie to unesco gdy nie dociera słońce, za drogo nawet w Tesco, gdy skończą się pieniądze, kuszą mnie żądze, jestem tylko człowiekiem, ale cieszę się że mądrzeje bo to przychodzi z wiekiem. Ref. Wszystko czego chce będzie mi dane, bo wierzę w to, wszystko czego chcę realnym planem, jestem już blisko. Wszystko czego chce jest mi pisane, bo wierzę w to, wszystko czego chce to tak niewiele, życie daj mi to. Wszystko czego chcę, to kawałek własnej ziemi, tej pełni szczęścia nie mierzonej stanem kieszeni, życia bez cieni czających się za rogiem, aby nic na tym świecie nie było już moim wrogiem. Chciałbym aby czas zatrzymał się gdzieś w maju, byłbym wtedy w raju nawet nie będąc na haju, dziś tam na skraju lasu czytam znowu książkę, z dala od hałasu wyleguję się na łące. Mam dużo czasu, dużo czasu na wszystko, bo gdy mi go brakuje życie toczy się za szybko, nie chcę żyć płytko jak wielu na ten moment, jak typowy konsument, jak typowy abonent. Przed telewizorem srać w sofę, pić piwo, mieć do siebie żal, że moje życie tak zgniło, mentalną kiłą ja nie chcę się zarazić, zrobię wszystko by w sobie tych marzeń nie zabić. Ref. Wszystko czego chce będzie mi dane, bo wierzę w to, wszystko czego chcę realnym planem, jestem już blisko. Wszystko czego chce jest mi pisane, bo wierzę w to, wszystko czego chce to tak niewiele, życie daj mi to. Wszystko czego chcę to osiągnąć spokój ducha, zrozumieć sam siebie, głosu swego serca słuchać, do końca szukać odpowiedzi na pytania, chodź wiem, że będzie ciężko mam ich wiele do zadania. Chce by moje słowa nawróciły niewiernego, chce by moje błędy pouczyły chodź jednego, by moje ego utworzyło wspólną jedność, by odeszła złość, pozostała tylko miłość. Czuć radość z każdej sekundy życia, bez narkotyków, bez używek i picia, nie trafić do kicia i uniknąć straty czasu, być wolnym człowiekiem i nie odejść zawczasu. To czego chce to nie wiele sam przyznaj, jestem na dobrej drodze, goi się blizna, i chodź na morzu życia czeka nie jedna mielizna, to wierzę w siebie, wierzę w to tak ci wyznam. Ref.2x Wszystko czego chce będzie mi dane, bo wierzę w to, wszystko czego chcę realnym planem, jestem już blisko. Wszystko czego chce jest mi pisane, bo wierzę w to, wszystko czego chce to tak niewiele, życie daj mi to.
-
[media=YouTube] [/media] Tekst: Dorastał jak zwykły chłopak chociaż w domu nie miał lekko Nie przelewał się dobrobyt, a butelka za butelką Z kluczem na szyi małolat śmigał po mleko Gdybał czy wrócą rodzice, przecież nie mają do czego. Zwinięty jak embrion, głodny czekał w pustym domu Chciał to powiedzieć komuś, ale zwierzał się ścianom z betonu Nie ma kto mu pomóc, ciągle pytał czemu on Prosił Boga jeśli tam jest, by dał mu zwykły dom. Nagle są, po trzech dniach klucze w zamku Zrywa się jak pies witając pana o poranku W progu dłoń na karku, ojciec nie wita go czule Matka ledwo idąc nie dostrzega go w ogóle. Pomyśl co on czuje ten mały, szczupły chłopak Nie smak czekolady, milion łez w jego oczach Brak miłości, brak szczęścia, brak sensu Dla niego zaszło słońce, świat zatrzymał się w miejscu. Mijają dni, ciągle zatopiony w mroku Jak statek na dnie zapominany rok po roku Noce i dnie ciągle sam ciągle z boku Nawet jego cień nie dotrzymywał mu kroku. Czekał na cud chodź umarła w nim nadzieja Czuł jedynie głód, on zamieszkał w jego trzewiach Nie ma piękna, brud we wszystkich jego odcieniach Czuł jedynie chłód, miał wrażenie że skamieniał. Znieczulony, opuszczony, zapomniany Jak artefakt gdzieś głęboko zakopany To prawda, to fakt "Jestem sam, gorzej być nie może" - Powiedział do siebie w norze gdy zapragnął zmiany. Ostatkiem sił zdobył się na ten czyn Niech się rozpłynie przeszłość jak z papierosa dym Idź, nie wspominaj ze światem się pojednaj Zamknął za sobą drzwi, na kartce napisał "Mamo, tato, żegnaj" Gdy uwolnił się od piekła, braku domowego ciepła Na zimnej płycie dworca po jałmużnę co dzień klękał Już nie pamiętał co to znaczy być człowiekiem Sypiał razem ze szczurami naznaczony miejskim ściekiem. Z deszczu pod rynnę, ciągle ciułał się bez celu Ludzi wokół jak on wielu, "Szczęście, gdzie Cię szukać przyjacielu?" Mawiał do kota bez oka, z kulawą łapą Ogrzewali się nawzajem czekając w mrozie na lato. Gdy nadeszło Gestapo, na budynki spadły bomby Zamienił dziurawe palto na dwie kukurydzy kolby Poczuł, że koniec to już tylko kwestia dni Gdy płonęło miasto ludzie z krzykiem umierali w nim. Złapał za karabin, pogrzebał głęboko strach Zapłonęła w nim nadzieja, pogrzebie ją tylko piach Ku wolności lecą serie, niechaj mu sprzyja Bóg To Franek, waleczne serce - Niechaj przepadnie wróg! Armia Krajowa to upragniona rodzina Ta której nigdy nie miał, pośród partyzantów przyjaźń, Chodź wielu z nich padało jak kamień na szańcu, Odnalazł sens istnienia, dzielił go z życiem powstańców. Pewnego razu gdy batalion poszedł w ogień On walczył aż do końca choć kula zraniła nogę Na jego oczach konała jego rodzina Ich imiona na pomnikach, naród ich nie zapomina. Obudził się w pociągu, upchani po brzeg jak bydło Wagon towarowy, ludzie głodni każdy szlocha cicho Już wiedział co go czeka, nadzieja jak róża zwiędła To podróż w jedną stronę, w duchu wyszeptał do wolności "Żegnaj". Uwięziony przez istoty opętane przez szatana Znosił każdą torturę, cierpienia potworna skala Skóra i kości, oczy przesiąknięte bólem Nie błagał ich o łaskę gdy tatuowali numer. Śmierć zbierała chórem, ludobójstwa plony Synowie, ojcowie, córki, matki, żony Kiedyś zapytał jej kiedy po niego przyjdzie Ona odpowiedziała gdy czas na ciebie nadejdzie. Przez to słyszał chóry, śpiew, demonów armia Kościotrupa postury leżał we własnych fekaliach Nie on jedyny upodlony w roli chwastu Nie on jedyny był ofiarą holokaustu. Nie kilkunastu, nie kilkudziesięciu Nie kilkuset, lecz całe miliony Niepochowanych, zakatowanych Zamordowanych przez hitlerowców szpony. Gdy skończyła się wojna i oswobodzono Auschwitz Uwolnił się od kata, bata, niewolniczej pracy. Miał szczęście był mocniejszy niż sądził Lecz pobratymców los, ich uwolnił przez komin. Już nie mógł patrzeć na ten świat tak jak przedtem Zahartowany jak metal stał się kamieniem I już nic nigdy nie było normalne Bo coś w nim umarło i odeszło już na stałe. Postanowił szukać dalej, szukać dalej szczęścia, Popędził ile sił do granicznego przejścia Gdy stał po tamtej stronie za rogatką kolebka Nie popatrzył za siebie, w duchu wyszeptał: "Polsko, żegnaj"...
-
[media=YouTube] [/media] "Dookoła ciągle Mnie pytają, po co? i dlaczego?, Nie uchyle rąbka tego wątka, bo chuj Ci do tego, Było minęło i nie wróci już więcej, bo do pewnych Spraw mam bezkompromisowe podejście, Zrób Mi przejście, nadchodzę jak Armageddon, Kali solo, nowo narodzony, wjeżdża na twój rejon, Mordo, co by się nie działo, dam se rade, Byłem sobą się nie zmienię, postępuje radykalnie, Niejedną mam wadę, ale staram się ogarnąć, Mam do załatwienia sprawy, nie kolejną sprawę karną, Cenny jak Leonardo, Mój upór do pisania, Bo to dzięki niemu, nie muszę pod celą jeść śniadania, I jest dobra bania i ziomeczku jest pięknie, Czasem pusta kiermana, ale Kali nie wymięknie, Co byś o mnie nie powiedział to jedno jest pewne, Że ja robię to co czuje, a nie to co mi na rękę..."
`mokasyneq
